H εμμονή των free - press να παρουσιάζουν τη Σαλαμίνα ως μέρος αλλόκοτο

φωτογραφία από το περιοδικό vice
Μια εμμονή δείχνουν  τα freepress έντυπα στο τρόπο που παρουσιάζουν τη Σαλαμίνα.
Πριν λίγα χρόνια σε ένα κείμενο με την υπογραφή του M. Hulot στη LIFO ο τίτλος «Πλανήτης Σαλαμίνα: σταμετόπισθεν του κόσμου», ήταν ενδεικτικός. Τη Σαλαμίνα κοσμούσαν επίθετα όπως «σουρεαλιστικό νησί», «ακαταμάχητα παρακμιακό» κ.α. Δεν μπορώ να σας κρύψω όμως την έκπληξή μου όταν το εκλεπτυσμένο γούστο του M. Hulot
φωτογραφία από τη LIFO
εξήρε την αποθέωση της κακογουστιάς και του κιτς. Ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήριζε το εκτροφείο οξύρρυγχων στα Περιστέρια δημιούργημα εφάμιλλο ενός Γκαουντί και ήταν ένα από τα λίγα πράγματα που είδε στο νησί για το οποίο η γραφή του δεν είχε αρνητική ή ειρωνική χροιά.
Πρόσφατα στο περιοδικό viceη Σαλαμίνα επιστρέφει. Με αντίστοιχης αισθητικής τίτλο «Σαλαμύκονος:Ο Υπαρκτός Σουρεαλισμός του Αργοσαρωνικού» και παρόμοιους χαρακτηρισμούς «αμφιλεγόμενος προορισμός», «αλλόκοτο μέρος» κ.α. Και προς μεγάλη μας έκπληξη εκ νέου αναφορά στον Πολωνό οξυρρυγχοτρόφο (με φωτογραφία να συνοδεύει το κείμενο).
Δεν αμφιβάλει κανείς όσο και αν αγαπάει το νησί ότι η εικόνα που αποκομίζει κανείς όταν έρχεται σαν επισκέπτης  βριθεί από αντιθέσεις. Υπάρχουν όμως αναμφίβολα σημεία του νησιού εξαιρετικής και σπάνιας ομορφιάς. Υπέροχα δάση και παραλίες, εκκλησιαστικά μνημεία, ένα υπέροχο θέατρο, περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος  ένα όμορφο μουσείο καθώς και άλλα πολλά μέρη που όταν τα ανακαλύψει κανείς επικαλύπτουν τις άσχημες εικόνες.
Όσοι λοιπόν αρθρογραφούν ή συμμετέχουν με οποιοδήποτε τρόπο σε τέτοιου είδους έντυπα καλό θα ήταν να αναδείκνυαν κάποια στιγμή και την όμορφη πλευρά του νησιού.