H Δήμαρχος Σαλαμίνας για την Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Η 19η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο.

-->
Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής. Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας». Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες. Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1916, οι Τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους.
Πολλές μαρτυρίες κάνουν λόγο για Πόντιους που έκρυβαν και τάιζαν ανθρώπους από την Αρμενία κατά τον δικό τους διωγμό που είχε συμβεί νωρίτερα. Όμως όσοι σώθηκαν και ταξίδεψαν μακριά από τον τόπο τους μαζί τους πήραν τις αναμνήσεις, πήραν τις ιστορίες, τα παραμύθια τους, πήραν τα τραγούδια τους. Και έγραψαν κι άλλα. Ο Καβάφης που είχε ρίζες από την Τραπεζούντα (Ο παππούς του από την μεριά της μητέρας του είχε γεννηθεί στον Πόντο) έγραφε για τη συγκίνηση που αισθάνθηκε για το τραγούδι "Ρωμανία Πάρθεν". "Ὅμως ἀπ’τ’ ἄλλα πιὸ πολὺ μὲ ἄγγιξε τὸ ἆσμα τὸ Τραπεζούντιον μὲ τὴν παράξενὴ του γλῶσσα καὶ μὲ τὴ λύπη τῶν Γραικῶν τῶν μακρυνῶν ἐκείνων ποὺ ἴσως ὅλο πίστευαν πὼς θὰ σωθοῦμε ἀκόμη.." Όπως γράφει στο ποίημα "Η Πόλις"

..Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό...
Όπως έλεγε και ο συγγραφέας Καστανέντα "Δεν έχει σημασία ποιο μονοπάτι θα διαλέξεις. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο μονοπάτια και όλα είναι ίδια γιατί δεν οδηγούν πουθενά. Αρκεί το μονοπάτι να το ακολουθήσεις χωρίς φόβο και χωρίς φιλοδοξία. Αρκεί το μονοπάτι να έχει καρδιά..."
Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ. !
ΠΑΡΑΠΟΝΟ - ΞΕΝΙΤΙΑ


Η Δήμαρχος Σαλαμίνας
Ισιδώρα Νάννου-Παπαθανασίου