Απέραντο γαλάζιο, ατελείωτα σκουπίδια...

του Βαγγέλη Σπανού

Αυτό θα πει να μην βρεθείς στον λάθος τόπο, τον λάθος χρόνο. Σαν την άτυχη λαδένια στον κόλπο Πέρανι της Σαλαμίνας, που για λίγα δευτερόλεπτα έπεσε στα χέρια ενός κυρίου που την πήρε ζωντανή για διακοσμητικό και όχι στα δικά μου που θα την άφηνα ελεύθερη μετά τη φωτό. "Δεν τρώγεται" του είπα μήπως και την αφήσει να ζήσει στον βυθό, αλλά τελικά την κράτησε για διακοσμητικό.
-->

Η λαδένια μπορεί να να γίνει μεγάλη σαν μία μπάλα ποδοσφαίρου και είναι μαζί με τη μπουρού (αυτή είναι μακρόστενη) τα δύο μεγαλύτερα γαστερόποδα των ελληνικών θαλασσών. Κρίμα που αυτή είχε άδοξο τέλος. Τουλάχιστον είδα και τρία χταπόδια, τα περισσότερα μετά από πολύ καιρό, στον κόλπο Πέρανι.




Παλιά έβλεπα, βέβαια, τέσσερα πηγαίνοντας μέχρι τα νησάκια στα Περιστέρια. Αυτή τη φορά είχε μόνο ζαργάνες, καλόγριες, σαργούς, κακαρέλους, σάλπες, κι ένα μαγιάτικο. Πολλές ζαργάνες που κυνηγούσαν αθερίνα είχε και στις Κολώνες, αλλά και πολλές σακούλες, που έρχονταν με τη φουσκοθαλασσιά. Μάζεψα κάμποσες, αλλά έρχονταν ακόμα περισσότερες.




Μπροστά στα σπαρμένα σκουπίδια στα χωράφια όλα αυτά δεν ήταν τίποτα, βέβαια. Προκαλεί, πάντως, αλγεινή εντύπωση αυτό το χάλι με τα σκουπίδια να ξεχειλίζουν από τους κάδους και όχι μόνο στη Σαλαμίνα, αλλά και στο Θυμάρι στη νότια Αττική και παντού, καθώς εκτός από εστία μόλυνσης, είναι και επικίνδυνα για πυρκαγιά.