Ξεκίνησε να γράφει ποιήματα συνεπαρμένος από τα ξύλινα κουφάρια των πλοίων στους ταρσανάδες. Και στην αρχή τα ποιήματα του δημοσιεύθηκαν στην τοπική εφημερίδα "Ανατροπές". Το 1999 ποιήματα του άρχισαν να δημοσιεύονται στο νεοσύστατο τότε πολιτιστικό περιοδικό της Σαλαμίνας, "Ρυθμοί της Σαλαμίνας" και την ίδια χρονολογία συμμετείχε με τέσσερα ποιήματα του στην ποιητική Ανθολογία "Ανθολογία νέων Σαλαμίνιων ποιητών", εκδόσεις Στοχαστής. Έχει βγάλει μια ποιητική συλλογή με τα ποιήματα του καρνάγιου όπως τα χαρακτηρίζει το από τις εκδόσεις "Θεοχάρη". Το 1999 το ποίημα του "Ο τεχνίτης λεμβουργός" παίρνει τιμητικό έπαινο στο ποιητικό πανόραμα του Β΄ πανελλήνιου διαγωνισμού ποίησης της Πανελλήνιας εταιρίας λόγου και τέχνης (Π.Ε.Λ.Τ).
Το 2006 οι στίχοι του από το ποίημα "Αθήνα" μελοποιούνται από τον τραγουδιστή Μπάμπη Στόκα και γίνονται τραγούδι το οποίο και μπαίνει στον δεύτερο προσωπικό δίσκο του καλλιτέχνη με τίτλο "Στην άκρη της γιορτής".
Η άποψη της Ηρώς Φουτζοπούλου για το βιβλίο από vivlionorizontes.gr
Το 2006 οι στίχοι του από το ποίημα "Αθήνα" μελοποιούνται από τον τραγουδιστή Μπάμπη Στόκα και γίνονται τραγούδι το οποίο και μπαίνει στον δεύτερο προσωπικό δίσκο του καλλιτέχνη με τίτλο "Στην άκρη της γιορτής".
Η άποψη της Ηρώς Φουτζοπούλου για το βιβλίο από vivlionorizontes.gr
"29 ΒΑΓΟΝΙΑ"
Συγγραφέας Γιώργος Κοφινάς
Εκδόσεις Δυάς
Συνήθως δεν διαβάζω ποίηση και αυτό κατά κύριο λόγο επειδή δεν την καταλαβαίνω (γελάστε ελεύθερα). Στο μυαλό μου σαν ποίηση είχε μείνει ότι μας ανάγκαζαν οι καθηγητές να διαβάσουμε για το σχολείο και ως εκ τούτου είχα χρόνια να πιάσω στα χέρια μου βιβλίο με ποιήματα... Τα 29 βαγόνια όμως είναι ένα μικρό βιβλιαράκι που με ξάφνιασε ευχάριστα. Είχε μέσα ποιήματα βατά, κατανοητά γραμμένα σε γλώσσα που να μπορώ να αντιληφθώ και κάποια μικρά στιχάκια άγγιξαν ένα κομμάτι της καρδιάς μου... Αν διαβάζετε ποίηση θα το αγαπήσετε. Αν δεν διαβάζετε ποίηση όπως κ εγώ άλλωστε και πάλι μην το φοβηθείτε... Αξίζει... Κλείνοντας θα γράψω ένα από τα αγαπημένα μου στιχάκια μέσα από το βιβλίο. " Σαν παραμύθια που μικρός είχα φυλάξει μες στης ψυχής μου το κουτί το ξεχασμένο. Είναι το κύμα του μυαλού μου αγριεμένο και όλο με σπρώχνει στο κενό να με πετάξει"