Η επέτειος των 80 χρόνων
λειτουργίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εορτάστηκε φέτος με την «Νυχτερίδα» του
Γιόχαν Στράους του νεότερου. Με το έργο αυτό είχε κάνει πρεμιέρα στη σκηνή του Εθνικού θεάτρου στις 5
Μαρτίου το 1940. Η «Καθημερινή» σε άρθρο της με τίτλο «Η τολμηρή γενιά της
όπερας» έκανε αφιέρωμα στους συντελεστές της όπερας. Μεταξύ αυτών και η
Ταξιαρχούλα Κανάτη στο ρόλο του πρίγκιπα Ορλόφσκι. Στο άρθρο αυτό η ίδια είχε
δηλώσει ότι ««Προέρχομαι από εργατική
οικογένεια. Μεγάλωσα στη Σαλαμίνα, οι γονείς μου δεν είχαν καμιά σχέση με την
όπερα και ξαφνικά βρέθηκαν να έχουν απέναντί τους ένα παιδί που στα 13 του
χρόνια ο Τζον Μοδινός το “ανακάλυψε” μέσω ενός πανελλήνιου μαθητικού
διαγωνισμού».
Αυτή η δήλωση ήταν και η αφορμή να την αναζητήσουμε και να επικοινωνήσουμε μαζί της και με μεγάλη μας χαρά δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
Οι απαντήσεις της επιβεβαίωσαν
αυτό που από την αρχή μας έκανε να ενδιαφερθούμε για την Ταξιαρχούλα Κανάτη.
Επιβεβαίωσαν ότι ένα πραγματικό ταλέντο ακόμα και χωρίς να βρίσκει το δρόμο
στρωμένο με ροδοπέταλα, με πίστη στο ταλέντο του, επιμονή και εργατικότητα
αποζημιώνεται. Και είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για όλους τους νέους ανθρώπους
που ζουν στην Σαλαμίνα να συνεχίσουν να ονειρεύονται ακόμα και αν τα όνειρα
τους φαντάζουν ουτοπικά.
Διαβάστε τις απαντήσεις που μας
έδωσε για να ανακαλύψετε πως ένα μικρό παιδί που ενθουσιάστηκε στα πέντε του
χρόνια με το ακορντεόν έφτασε να περπατά
πλέον στη δεκαετία των τριάντα χρόνων της με βήματα σταθερά, μια δραματική
μέτζο σοπράνο, ιδανική για ρόλους Βέρντι και Βάγκνερ
Έχετε δηλώσει ότι προέρχεστε από
εργατική οικογένεια και μεγαλώσατε στην Σαλαμίνα συνθήκες που κάθε άλλο παρά ιδανικές
μπορεί να θεωρηθούν για την επιλογή σας να ασχοληθείτε με το Λυρικό τραγούδι.
Θα θέλατε να μας μιλήσετε τα πρώτα σας ερεθίσματα και πως αντιληφθήκατε αυτή
σας την κλίση;
Σε ηλικία 5 ετών έμαθα πως
μπορεί κανείς να «παράξει ήχο» με το ονομαζόμενο τότε απο μένα μουσικό όργανο «η
φυσούνα που τραγουδά», γνωστό σε όλους Ακορντεόν. Από εκείνη την στιγμή και για τα υπόλοιπα
29 χρόνια της ζωής μου, η μουσική και η τέχνη της δεν σταμάτησε να υπάρχει.
Χαραγμένη μένει στη μνήμη μου η στιγμή ενος Κυριακάτικου πρωινού να υποδύομαι για
πρωτη φορά στο σαλόνι του σπιτιού μας ένα μουσικό-θεατρικό περφόρμανς, στο
τραγούδι «Άνοιξε πέτρα» της Μαρινέλλας.
Φυσικά αυτή και άλλες αμέτρητες
(οικογενειακές παραστάσεις), σε συνάρτηση με την ειδική διάκριση στο τραγούδι
και ειδικό βραβείο στην όπερα απο τον «Πανελλήνιο Μαθητικό Καλλιτεχνικό
Διαγωνισμό» σε ηλικία 13 και 17 ετών αντίστοιχα, συνετέλεσαν ώστε η χρηματική
και ψυχολογική στήριξη από τους γονείς μου να είναι πια μονόδρομος.
Έχοντας μεγαλώσει στον νησί μας θα θέλατε να μας
πείτε λίγα πράγματα για τα παιδικά σας χρόνια στη Σαλαμίνα; Ποια ήταν τα πρώτα σας ερεθίσματα και ποιοι σας
στήριξαν σε αυτά.
Όπως σας είπα παραπάνω ξεκίνησα
με ακορντεόν και το συνέχισα για κάποια χρόνια μαζί με πιάνο, και ανώτερα
θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο Σαλαμίνας δίπλα στον κ. Μιχάλη Θεοδώση. Παράλληλα συμμετείχα
στην χορωδία και φωνητικό σύνολο της Θεώνης Μούλτου στον Άγιο Ανδρεα. Ξεκίνησα
στο Μουσικό Γυμνάσιο του Πειραιά αλλά κατέληξα να πάρω απολυτήριο από το Ά
Ενιαίο Λύκειο στη Σαλαμίνα, συνεχίζοντας πάντα τις σπουδές μου στη μουσική είτε
ιδιωτικά είτε σε κάποιο ωδείο.
Παράλληλα με τη φοίτηση μου στο
ΤΕΙ της Αθήνας στο τμήμα Ναυπηγικής, αποφάσισα με την οικογένεια μου να
εμβαθύνω τις σπουδές μου στην όπερα και έτσι έδωσα τις πρώτες μου εισαγωγικές
εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών για την τάξη της Κας Δέσποινας Καλαφάτη, όπου και
πέρασα με επιτυχία. Στα πρώτα δυο έτη είχα πάρει κιόλας την απόφαση να συνεχίσω
μόνο με την τέχνη της μουσικής, λαμβάνοντας υπόψη πάντα ότι αυτό θα είναι πολύ δύσκολο,
ίσως και σχεδόν ακατόρθωτο να γίνει επάγγελμα.
Το 2010 άνοιξε το κεφάλαιο
Κρατικό Ωδειο Θεσσαλονίκης όπου και φοίτησα σε 2 διαφορετικά διπλώματα
(Μονωδίας=όπερας και Μελοδραματικής=Μουσικό θέατρο) για 3 χρόνια δωρεάν. Τα
χρόνια της Θεσσαλονίκης ήταν για μένα χρόνια έμπνευσης, αναζήτησης, και
εσωτερικής δύναμης, όπου τελικά χρειάστηκα για να σκεφτώ το επόμενο βήμα που
λέγετε σπουδες στο εξωτερικό, δίπλα σε καταξιωμένους καθηγητές (Ενη Κίνη,
Κατερίνα Καρατζά, Μέλπω Βασιλικου, Κατερινα Βουτσινα, Χριστινα Γιαγκούλη, Ελένη
Θεοδορίδου, Έβελιν Φόικτμαν κ.α.), χωρίς καμία αμφιβολία μετά την αποφοίτηση
μου και από τα δυο διπλώματα με Άριστα παμψηφεί, επέλεξα την Γερμανία γιατί ήταν
και είναι μια πολύ μεγάλη αγορά στην κλασσική μουσική, με τεράστια ιστορία σε πάρα
πολλά επίπεδα.
Έχοντας λοιπόν θέση στο πανεπιστήμιο
τεχνών του Βερολίνου αλλά και της Στουτγάρδης, δεν άργησε να με βγάλει από την δύσκολη
θέση της επιλογής η γερμανική υποτροφία που μου προσφέρθηκε από την Στουτγάρδη
το 2014 για μεταπτυχιακές σπουδές ΄Music of Arts΄ στην όπερα, για να συνεχίσω την καλλιτεχνική μου πορεία, δίπλα στην
καταξιωμένη Βαγκνερική Σοπράνο Τούριντ Κάρλσεν (Prof. Turid Karlsen) και τον εκπληκτικό Βαρύτονο δάσκαλο του ιταλικού ρεπερτορίου
΄Bel Canto΄ Τέρου Γιοσιχάρα (Prof. Teru Yoshihara) όπου δουλεύω δίπλα του μέχρι και σήμερα όλο το
δραματικό μεγάλο ρεπερτόριο όπως Βερντι, Βαγκνερ, Μπετοβεν κλπ.
Διαβάζουμε στα
βιογραφικά στοιχεία που παρέχει για εσάς η Εθνική Λυρική Σκηνή ότι ήσασταν
φιναλίστ του Εθνικού Διαγωνισμού (Βερολίνο, 2016), βραβευτήκατε στον Διαγωνισμό
Ορχήστρας – Διεθνές νεανικό τραγούδι της UNESCO (κατηγορία κλασικού τραγουδιού), ενώ ως φιναλίστ του
28ου Διεθνούς Διαγωνισμού Όπερας Δωματίου στο Παλάτι του Ράινσμπεργκ (2018)
τιμηθήκατε με ρόλο σε μια νέα παραγωγή Φάουστ στο ομώνυμο φεστιβάλ. Μέχρι που
φτάνουν οι φιλοδοξίες σας;
Σας ευχαριστώ πολύ για το
ενδιαφέρον σας. Θα μου επιτρέψετε, χωρίς να σας προσβάλω να μην επιλέξω τη λέξη
και σε συνέχεια την έννοια της φιλοδοξίας, αλλά μια αντίστοιχη όπου και εγώ τη
χρησιμοποιώ περισσότερο, αυτή του «προσωπικού στόχου». Με δεδομένο αυτό λοιπόν σχεδιάζω
για το μέλλον μου να μπορώ να συνεργάζομαι με τους καλύτερους σκηνοθέτες και
μαέστρους του κόσμου, να ερμηνεύσω ρόλους πολυδιάστατους και βαθιά
σκεπτόμενους, όπου θα συνεχίζουν να αγγίζουν και να βρίσκουν ανταπόκριση στις καρδίες όλου
του κόσμου. Εύχομαι τέλος να μην σταματήσω να έχω θέληση για εξέλιξη, να
συνεχίσω να συνυπάρχω με ειλικρίνεια στην τέχνη και αγορά της μουσικής, να
εμπνέομαι, να ονειρεύομαι, να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.
«Η νυχτερίδα» του
Γιόχαν Στράους ήταν η πρώτη σας συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή; Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την
εμπειρία σας αυτή;
Ναι, τον περασμένο Φεβρουάριο
ήταν η πρώτη μου συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Είναι μεγάλη μου τιμή
που επιλέχθηκα να υποδυθώ τον Πρέσβη της Σοβιετικής Ένωσης ΄Ορλόφσκι΄ μια από
της πιο πασίγνωστες οπερέτες του κόσμου, την Νυχτερίδα, και αυτό στα ελληνικά,
όπου η Ε.Λ.Σ. γιόρτασε τα 80 χρόνια από την ίδρυση της.
Χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα
εξαιρετικούς και ταλαντούχους συναδέλφους, όπου από την πρώτη στιγμή δουλέψαμε
σαν να γνωριζόμασταν χρόνια και πιστέψτε με αυτο σπανίζει στον χώρο. Εντυπωσιάστηκα
με το συνεχές κατάμεστο από κοινό θέατρο, λαμβάνοντας μια πολύ θετική ενέργεια από
το ελληνικό κοινό, έτοιμο να στηρίξει την Ε.Λ.Σ. στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και
τα υπόλοιπα χρόνια. Σε αυτό το σημείο θέλω να προσθέσω ότι νιώθω μια μεγάλη υπερηφάνεια
και να πω σε όλους όσους πρόλαβα να γνωρίσω αλλά και όχι ένα τεράστιο μπράβο
και καλή επιτυχία!
Διατηρείτε επαφές
με ανθρώπους στο νησί;
Μπορεί εγώ να λείπω τις
περισσότερες μέρες του χρόνου από το νησί της Σαλαμίνας, ομως όλη η οικογένεια
μου συνεχίζει να κατοικεί και να εργάζεται εκεί. Σαν άνθρωπος ειμαι αρκετά
συνδεδεμένος με την φράση «χωρίς παρελθόν δεν υπάρχει μέλλον», έτσι έχω
υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξεχνώ και κάθε φορά που βρίσκομαι στο νησί να
συναντώ όσο περισσότερους συγγενείς και φίλους μπορώ, καθώς και να μην σταματώ
να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις του νησιού.
Για τα μελλοντικά
σας σχέδια στρέφετε το βλέμμα σας στο εξωτερικό; Ποια είναι τα μελλοντικά σας
σχέδια;
Σας ευχαριστώ πολυ για την ερώτηση, αν σας πω ότι
δεν έχω ξεκάθαρη εσωτερική απάντηση, ελπίζω να με πιστέψετε. Αυτό ίσως που
μπορώ να πω είναι ότι έχω μια βάση η οποία αυτή τη στιγμή είναι στην Γερμανία
και από εκεί έχω την χαρά να μπορώ να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και φυσικά στην
χώρα μου. Χωρίς την τελευταία παράμετρο δεν ξέρω τι θα άλλαζε. Από εκεί και
πέρα νοιώθω ευλογία που συνεργάζομαι με ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία
καλλιτεχνών στον κόσμο το Keynote Artist Management στο Λονδίνο, βοηθώντας με έτσι να υλοποιώ όλα τα
παραπάνω.
Ποιο είναι το
καλλιτεχνικό σας πρότυπο; Ποιους ρόλους θα θέλατε να ερμηνεύσετε και με ποιους
καλλιτέχνες του χώρου σας θα θέλατε να συνεργαστείτε;
Το μεγαλύτερο μου πρότυπο ήταν
και είναι η Άννα Μαρία Καλογεροπούλου, η γνωστή παγκοσμίως Μαρία Καλλας. Η
αλήθεια είναι ότι μου είναι πάντα αδύνατο να περιγράφω σε λέξεις αυτό που νοιώθω
για το τεράστιο έργο της. Μια καλλιτέχνης που ενω δεν βρίσκεται στη ζωή, μπορεί
ακόμη και συγκινεί παγκοσμίως τις καρδιές όλων.....
Οι ρόλοι που έχω ερμηνεύσει
μέχρι σήμερα είναι Κάρμεν, Σαρλότ απο την όπερα ΄Βέρθερο΄, Διδώ από την όπερα
΄Διδώ και Αινείας΄ κλπ. περισσότερα στο www.taxiarchoulakanati.com , φυσικά και θα ήθελα να επαναλαμβάνονται για αρκετά
χρόνια μαζί με έργα συνθετών όπως Βέρντι, Βάγκνερ, Τσαικόφσκι, Μπελλίνι,
Μπετόβεν και άλλους πολλούς, καθώς επίσης να συνεργάζομαι με αξιόλογους
καλλιτέχνες.
Θα θέλαμε να σας
ευχαριστήσουμε και κλείνοντας να σας πούμε ότι χαιρόμαστε ιδιαίτερα γιατί η
πορεία σας αποδεικνύει ότι ακόμα και σε ένα μέρος χωρίς ιδιαίτερη κουλτούρα στο
χώρο της όπερας ένα παιδί μπορεί να ονειρεύεται και να πετυχαίνει τα όνειρα
του. Ποια συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο παιδί από τη Σαλαμίνα που θα ήθελε να
ασχοληθεί με το κλασσικό τραγούδι;
Είναι μεγάλη μου τιμή και
ομολογώ ότι έχω συγκινηθεί με το ενδιαφέρον σας, και σας ευχαριστώ. Μου δώσατε
την ευκαιρία να ξαναθυμηθούν τον αγώνα που έδωσα και θα συνεχίσω να δίνω, όπως
όλοι μας φυσικά. Αλλά να ξέρετε πάντα καταλήγω ότι η ψυχική ανάταση που μου
προσφέρεται απλόχερα από την μουσική, είτε παράγοντας την είτε εάν θέλετε ως
ακροατής, τα ξεπερνά και στο τέλος τα διαγράφει όλα. Με αυτό λοιπόν θα κλείσω
και θα ευχηθώ σε όλους όσους διαβάζουν την συνέντευξη να μην σταματήσουν να
ονειρεύονται το μέλλον, να δουλεύουν σκληρά και όσοι δεν έχουν βάλει ακόμη στην
ζωή τους την κλασσική μουσική και συγκεκριμένα την όπερα ήρθε ο καιρός να το
κάνουν!
Ευχαριστούμε θερμά την Ταξιαρχούλα Κανάτη που δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και τις ευχόμαστε να συνεχίσει να πραγματοποιεί τα όνειρα της και να πετυχαίνει τους στόχους της και να μας κάνει υπερήφανους.
*Τις φωτογραφίες στο κείμενο μας έστειλε η κα. Κανάτη. Η πρώτη και η τρίτη είναι της Valeria Isaeva και η μεσαία της Kira van Buer.
-->