Καταρχάς θέλαμε να σας γνωρίσουμε και να μας πείτε από που ξεκίνησε το ενδιαφέρον για την Ζωγραφική;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Σαλαμίνα στην περιοχή του Φοίνικα, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισα.
Ο Φοίνικας ως γνωστόν είναι η περιοχή που δημιουργήθηκε απο τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Εκει πήγα Δημοτικό και εκεί έπαιξα τα πρώτα μου παιχνίδια. Το περίπτερο επισης που υπήρχε στην πλατεία ήταν της οικογένειας του παππού μου.
Το ενδιαφέρον μου για την ζωγραφική ξεκινάει από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, όπου πέρναγα περισσότερες ώρες ζωγραφίζοντας παρά διαβάζοντας.
Αυτή η εμμονή μου για την ζωγραφική, άρχισε να μου χαρίζει και τα πρώτα μαθητικά βραβεία.
Ακολουθεί μια παύση αρκετών ετών λόγω των εγκύκλιων σπουδών μου και της καριέρας μου στο Πολεμικό Ναυτικό.
Οι ανάγκες διακόσμησης του νεόδμητου σπιτιού μου, μου ξύπνησε πάλι αυτό το ενδιαφέρον, όπου μέχρι και σήμερα, 23 χρόνια μετά δεν έχω σταματήσει ούτε την μία στιγμή την επαφή με τα εικαστικά.
*Ποιά θέματα σας απασχολούν στην ζωγραφική σας;
Η ζωγραφική είναι μία συνεχής αναζήτηση ιδεών, έμπνευσης και οραματισμού. Η γνώση επίσης, η οποία έρχεται μετά απο μαθήματα και μελέτη, οι αμέτρητες ώρες πειραματισμών και δημιουργίας στο εργαστήριο μου, με βοηθούν να ξεδιπλώσω όλες τις εικόνες και τις σκέψεις που έχω στο μυαλό μου τις οποίες στην συνέχεια μεταφέρω στον καμβά.
Αγαπημένα μου θέματα είναι θαλασσογραφίες, Ελληνικά τοπία, φθινοπωρινά τοπία (ομπρέλες), δέντρα, γυμνά και παλιά οχήματα.
Επίσης τα τελευταία χρόνια οι κατασκευές με θαλασσόξυλα μου εξιτάρουν την φαντασία, όταν με υλικά που προσφέρουν άπλετα οι παραλίες του νησιού μας τα μετατρέπω σε διακοσμητικά, χρηστικά αντικείμενα και ανάγλυφους πίνακες. Οι εικαστικές κατασκευές δεν απαιτούν κάποιες ειδικές γνώσεις όπως στην ζωγραφική που είναι απαραίτητες, είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου και κάποιες τεχνικές γνώσεις όσον αφορά την στήριξη, την συγκόλληση, την συντήρηση κ.α.
*Πόσο η επαγγελματική σας πορεία στο Πολεμικό Ναυτικό έχει επηρεάσει την τέχνη σας;
Μια μακροχρόνια επαγγελματική καριέρα σαφώς και επηρεάζει την ιδιοσυγκρασία μας και τον χαρακτήρα μας.
Η συνεχής επαφή με την θάλασσα, καθώς και το ότι μεγάλωσα σε νησί, κατάγομαι επίσης από την όμορφη Κρήτη στην οποία εχω ζήσει αρκετά χρόνια, με έκαναν να αγαπήσω τα θαλασσινά θέματα και να θέλω να αποτυπώνω τις χιλιάδες εικόνες που είναι χαραγμένες στην σκέψη μου.
Μια σειρά επίσης από Πολεμικά καθώς και εμπορικά πλοία, θέλω να φιλοτεχνήσω το επόμενο διάστημα.!
* Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Μπαίνοντας στον μαγικό χώρο της ζωγραφικής, ακολούθησα στην αρχή την δική μου διδακτική μέθοδο όπως κάνουν άλλωστε και οι περισσότεροι αυτοδίδακτοι ζωγράφοι. Τα μαθήματα και οι γνώσεις που απέκτησα στην συνέχεια δεν στάθηκαν ικανά να αλλάξουν την πινελιά* μου. Από την πρώτη στιγμή που έπιασα πινέλο στο χέρι μου, ήταν ξεκάθαρο ότι είχα ιμπρεσσιονιστική επιρροή, χωρίς καν να γνωρίζω τον όρο εκείνη την εποχή. Τα έντονα χρώματα, κυρίως με την χρήση βασικών χρωμάτων, οι λιγότερο καθαρές φόρμες και η αποτύπωση της στιγμής ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά μου.
Ζωγράφοι που ξεχωρίζω είναι οι Κλοντ Μονέ, Ρενουάρ, Βαν Γκογκ και οι Έλληνες Σπύρος Παπαλουκάς και Νικόλαος Λύτρας.
*Πινελιά = κάτι αντίστοιχο με τον γραφικό χαρακτήρα. Συνήθης όρος στην ζωγραφική όταν καταλαβαίνουμε με την πρώτη ματιά πιανού ζωγράφου είναι το έργο.
*Πως έχουν περιγραφεί από ειδικούς του χώρου τα έργα σας;
Γράφουν οι κάτωθι:
Σάντι Νικολαρεας
Με αφορμή την επόμενη έκθεση του καλλιτέχνη , είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το στούντιο του στο όμορφο νησί της Σαλαμίνας που διαμένει μόνιμα.
Ο Στέλιος Καγιαδακης είναι πράγματι ένας άνθρωπος που ζει βουτηγμένος στις δημιουργίες και τίς εικαστικές κατασκευές του, από νεαρός του άρεσε να "δουλεύει" τα χέρια του, να επεξεργάζεται υλικά, να ανακαλύπτει μεθόδους και λύσεις στο να εκφράσει τις σκέψεις του με αυτά. Μεγαλώνοντας στο νησί η θάλασσα ο ουρανός η φύση ήταν τα καθημερινά βιώματα του και λίγο αργότερα σαν αξιωματικός του πολεμικού Ναυτικού ταξίδευσε σε όλες τις θάλασσες της οικουμένης γεμίζοντας την ψυχή του μπλέ χρώμα, μα και άλλες πολλές εικόνες που αποθήκευσε μέσα του ζωντανές και που τώρα αποτυπώνει.
Αυτόν τον πολύχρωμο κόσμο συνάντησα στο εργαστήριο του, δεκάδες καμβάδες γεμάτοι Ελλάδα, γεμάτοι θάλασσα, καράβια, ψάροβαρκες, βράχια, δυχτια, ηλιοκαμμένα βράχια, άσπρα σπίτια, δέντρα, μα καί άλλα θέματα όπως τρένα, άνθρωποι στη βροχή, ομπρέλες, κτλ.
Όλα μα όλα φέρνουν στον θεατή μια αίσθηση νοσταλγίας, αναμνήσεις μίας άλλης εποχής που όμως δεν είναι τόσο παλιά, οι περισσότεροι από μας προλάβαμε αυτές τις εικόνες, αυτά τα τοπία. Ο ζωγράφος τα αποτυπώνει με την δική του πινελιά με έντονα χρώματα του μπλέ και του κόκκινου, ενός κόκκινου μοναδικού που εμένα τουλάχιστον μου έκανε εντύπωση, γιατί έχουμε ίσως συνηθίσει τέτοια θέματα σε πιο ήσυχα χρώματα , εκείνα του γαλάζιου.
Αλλά έργα είναι ζωγραφισμένα πάνω σε αυθεντικά θαλασσοξυλα που απλόχερα η θάλασσα του Σαρωνικού ξεβράζει στο νησί.
Εκείνα φαντάζουν σαν παλιές ξεφτισμένες εικόνες, κρεμασμένες σε ξωκλήσια, που αντί να εικονίζουν την Παναγία και αγίους, ιστορούν καΐκια, και ξεχασμένες πολιτείες, έτοιμα να δεχτούν ένα άλλο είδος προσευχής, εκείνης της λησμονιάς, της αθωότητας που χάσαμε, της γνώσης που κερδίσαμε με τόσο κόπο μα και με ακριβό τίμημα ξοδεύοντας τα νιάτα μας.
Στο εργαστήριο δεν υπάρχουν μόνο πίνακες, τα χέρια μου άγγιξαν και αγάλματα όπως ένα υπέροχο "κεφάλι" , εκείνο της Καμίλ Κλοντέλ, που τόσο επιδέξια ο Στέλιος φιλοτέχνησε, πραγματικά με συγκίνησε πολύ αυτή η απροσδόκητη επαφή με την μορφή της.
Μα ο Στέλιος Καγιαδακης δεν σταματάει μόνο στις ζωγραφιές και τα γλυπτά, τα χέρια του σκαρφίζονται δεκάδες χρήσεις για τα πολλά θαλασσοξυλα που έχει συγκεντρώσει, καθρέπτες, φωτιστικά, τραπέζια και πολλά άλλα όμορφα χρηστικά αντικείμενα έχει μετατρέψει, σε αντικείμενα αξίας που θα αντέξουν στον χρόνο.
Πλούσιος ο κόσμος που κοινώνησα, πλούσιος κόσμος όπως η ευγενική και ακούραστη ψυχή του, ένας άνθρωπος που από την φύση του προσφέρει στον συνάνθρωπο του, στον καλλιτέχνη που αρχίζει τα πρώτα του βήματα. Ο Στέλιος χρόνια τώρα οργανώνει ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής στο νησί της Σαλαμίνας μα και στην Αθήνα και τον Πειραιά προσθέτοντας αξία στον πολιτισμό. Το περασμένο καλοκαίρι τελείωσε με μια τεράστια έκθεση που είχε την επιμέλεια αφιερωμένη στο ένδοξο 21 καί πολλές άλλες στα σκαριά ακόμα είναι στην αναμονή για το μέλλον.
Ένα είναι σίγουρο, ότι το μικρό μου αυτό ταξίδι στην Σαλαμίνα με γέμισε χαρά και ανακούφιση, η δροσιά των έργων του Στέλιου με έκανε άλλη μια φορά να σκεφτώ την δύναμη που έχει το χρώμα και η εικόνα, που τόσο απεγνωσμένα προσπαθούν να αφαιρέσουν από την τέχνη.
Σάντι Νικολαρεας (εικαστικός, συγγραφέας, θεωρητικός της τέχνης)
Μιχαήλ Μιχαλάκης
Η ιδιάζουσα τεχνική και πολυδιάστατη εργασία του δημιουργού Καγιαδάκη Στέλιου προκύπτει μέσα από ισχυρές διεργασίες του μυαλού, της φαντασίας, και έκφρασης
των συναισθημάτων του.
Όι αντιπαράθεσης των χρωμάτων, η θεματολογία του και ή χρωματική του παλέτα μαγνητίζουν το θεατή δημιουργούν οπτικό διάλογο και μας ταξιδεύουν σε όμορφους κόσμους, εικόνων και χρωμάτων.
Εκτός της ζωγραφικής του ενασχόλησης έχοντας μεγάλη γνώση τεχνοτροπιών με την εκλεπτυσμένη φαντασία του, και και την αισθητική δημιουργεί έργα με υλικά από την φύση.
Σκοπός των δημιουργιών του είναι να κεντρίζει το θεατή και να τον παραπέμψει σε μαγικούς κόσμους ονειρικούς, επικοινωνίας και επαφής...
Μιχαήλ Μιχαλάκης (Γλύπτης, Ζωγράφος, διδάσκαλος εικαστικών τεχνών).
Σπήλιος Σπηλιώτης
Η ζωντάνια και το ιδιαίτερο ύφος που έχει στην ζωγραφική του ο Στέλιος Καγιαδάκης καθώς και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί στους πίνακες του, τα αναδεικνύει σε υπερθετικό βαθμό και τα μεταφέρει στους επισκέπτες.
Σπήλιος Σπηλιώτης, συγγραφέας - δημοσιογράφος.
Αθανάσιος Μπίλλιας
Στέλιος Καγιαδακης στα έργα του προσπαθεί να προσεγγίσει και να απεικονίσει το στιγμιαίο. Αυτό το επιτυγχάνει από τις γραμμές του οι οποίες είναι ακανόνιστες ώστε να μην αγγίζει την απόλυτη τελειότητα αλλά να αποδίδει τη στιγμή. Με συνδυασμό των έντονων χρωμάτων με κυρίαρχο το μπλε του Αιγαίου και τις αποχρώσεις του κόκκινου του έρωτα ζυγισμένα με τέτοιο τρόπο που να αποπνέει στον επισκέπτη μια νοσταλγία για το παρελθόν.
Αθανάσιος Μπίλλιας, απόφοιτος Σχολής ανθρωπιστικών σπουδών
Εμμανουήλ Σώχος
Η έκθεση ζωγραφικής ‘’Αιολική Γη’’ του Στέλιου Καγιαδάκη γέμισε τον Πύργο της Τήνου με χρώματα, με Ελληνικά πανέμορφα τοπία και υπέροχες θαλασσογραφιες. Καθώς περιπλανιόσουν στην έκθεση είχες την αίσθηση ότι έκανες ένα νοσταλγικό ταξίδι στον χρόνο. Μια έκθεση άρτια προσαρμοσμένη στα χρώματα των Κυκλάδων, η οποία θα πρέπει να ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας…
Εμμανουήλ Σώχος (Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Τήνου).
*Τι σας δίνει η ζωγραφική;
Η καθημερινή παρουσία στο εργαστήριο με γεμίζει ενέργεια, δύναμη και ηρεμία.
Η απομόνωση και η συγκέντρωση κατά την διάρκεια ενός έργου είναι η καλύτερη θεραπεία ψυχής.
Τα συναισθήματα που λαμβάνω στο τέλος μιας δημιουργίας είναι μεγαλειώδης. Όπως ένας φορτιστής φορτίζει μια συσκευή, έτσι και η ζωγραφική σε φορτίζει με πληθώρα θετικών συναισθημάτων.
Η αναζήτηση επίσης του επόμενου θέματος, καθώς ο τρόπος φιλοτέχνησής του, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα "ανησυχίας", βάζοντας το μυαλό σε συνεχή λειτουργία, ψάχνοντας ιδέες και λύσεις ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου.
*Τα έργα σας έχουν ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Τι συναισθήματα σας δημιουργεί αυτή η ανταπόκριση του κοινού στο έργο σου;
Όσο σημαντικό είναι να φιλοτεχνούμε διαρκώς νέα έργα, εξίσου σημαντικό είναι επίσης η προώθηση της δουλειάς μας.
Οι ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής για έναν ζωγράφο είναι απαραίτητες, είναι όπως οι συναυλίες για έναν τραγουδιστή.
Οι συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις είναι χρήσιμες για έναν νέο ζωγράφο, στον οποίο θα του προσφέρουν εμπειρία και γνωριμίες, από ένα σημείο και μετά όμως θα πρέπει να πραγματοποιεί και ατομικές εκθέσεις, αλλιώς επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο χωρίς να υπάρχει εξέλιξη.
Είναι ο τρόπος ο οποίος μπορείς να δείξεις το σύνολο της δουλειάς σου και σε βάθος χρόνου να γίνεις ευρύτερα γνωστός.
Τα συναισθήματα που λαμβάνω κατά την διάρκεια μιας έκθεσης είναι μοναδικά, καθώς είμαι σε άμεση επαφή με τους επισκέπτες, ανταλλάσοντας απόψεις, γνώμες, γνώσεις και προτάσεις. Πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση που μπορεί να προκαλέσει ένα ζωγραφικό έργο στον επισκέπτη είναι τόσο έντονη που μπορεί ακόμα και να τον κάνει να δακρύσει, μόνο αν ζήσεις αυτή τη στιγμή μπορείς να νοιώσεις την πληθώρα συναισθημάτων από την οποία κατακλύζεσαι...!
*Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου, στο Δημαρχείο Σαλαμίνας εγκαινιάζεται η αναδρομική σας έκθεση. Τι σημαίνει για εσάς αυτό;
Ο τίτλος της έκθεσης είναι "ζωής έργα" και θα έχει αναδρομικο χαρακτήρα.
Είναι η σημαντικότερη έκθεση για μένα μέχρι σήμερα, καθώς εκθέτω στον τόπο μου και με το σύνολο της δουλειάς μου. Υπολογίζω ότι θα παρουσιάσω περισσότερα απο 120 έργα, τα οποία θα είναι ελαιογραφίες σε καμβά και σε παλιό ξύλο, ανάγλυφοι πίνακες, γλυπτά, κατασκευές με θαλασσόξυλα, χρηστικά αντικείμενα κ.α.
Η βραδιά των εγκαινίων επίσης θα πλαισιωθεί μουσικά από το SMS (Salamina music school).
*Ποια είναι η γνώμη σας για την "εικαστική δραστηριότητα" στη Σαλαμίνα;
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στον τομέα των εικαστικών. Έχουμε δει πληθώρα ομαδικών εκθέσεων τόσο από τον Δήμο όσο και από Συλλόγους.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές εκθέσεις τις οποίες είχα την τύχη να επιμεληθώ: "200 χρόνια από το 21" , "Αφιερωματική έκθεση στον μεγάλο τραγικό ποιητή Ευριπίδη", "Επετειακή έκθεση για τα 2500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας", "φεστιβάλ βιβλίου, ζωγραφικής και λαϊκής παράδοσης", σειρά εκθέσεων από τον "Σύλλογο Εικαστικών Καλλιτεχνών Διώνη" στην οποία είμαι Αντιπρόεδρος, κ.α. Σημαντικές εκθέσεις ζωγραφικής έχουμε δει επίσης από την "Λαογραφική Στέγη Σαλαμίνας".
Πλέον η Σαλαμίνα έχει σηκώσει ψηλά τον πήχη σε αυτόν το τομέα.
Ελπίζουμε βέβαια κάποια στιγμή να δούμε και την δημιουργία ενός Πολιτιστικού Κέντρου το οποίο είναι απαραίτητο.
*Ποια σχέδια υπάρχουν για το μέλλον;
Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι η καθημερινή παρουσία στο εργαστήριο μου φιλοτεχνώντας νέα έργα. Όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο περισσότερο βελτιώνεσαι, όσα χρόνια και ας περάσουν, κάτι σαν αιώνιος μαθητής.
Βάζω μικρούς στόχους κάθε φορά τους οποίους προσπαθώ να τους πραγματοποιώ, όπως με τις εκθέσεις, ακόμα και με κάποια ιδιαίτερα - δύσκολα έργα.
Μετά την αναδρομική μου έκθεση, ο επόμενος σταθμός θα είναι μια νέα έκθεση το ερχόμενο καλοκαίρι σε κάποιο Ελληνικό νησί...!
Μπαίνοντας στον μαγικό χώρο της ζωγραφικής, ακολούθησα στην αρχή την δική μου διδακτική μέθοδο όπως κάνουν άλλωστε και οι περισσότεροι αυτοδίδακτοι ζωγράφοι. Τα μαθήματα και οι γνώσεις που απέκτησα στην συνέχεια δεν στάθηκαν ικανά να αλλάξουν την πινελιά* μου. Από την πρώτη στιγμή που έπιασα πινέλο στο χέρι μου, ήταν ξεκάθαρο ότι είχα ιμπρεσσιονιστική επιρροή, χωρίς καν να γνωρίζω τον όρο εκείνη την εποχή. Τα έντονα χρώματα, κυρίως με την χρήση βασικών χρωμάτων, οι λιγότερο καθαρές φόρμες και η αποτύπωση της στιγμής ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά μου.
Ζωγράφοι που ξεχωρίζω είναι οι Κλοντ Μονέ, Ρενουάρ, Βαν Γκογκ και οι Έλληνες Σπύρος Παπαλουκάς και Νικόλαος Λύτρας.
*Πινελιά = κάτι αντίστοιχο με τον γραφικό χαρακτήρα. Συνήθης όρος στην ζωγραφική όταν καταλαβαίνουμε με την πρώτη ματιά πιανού ζωγράφου είναι το έργο.
*Πως έχουν περιγραφεί από ειδικούς του χώρου τα έργα σας;
Γράφουν οι κάτωθι:
Σάντι Νικολαρεας
Με αφορμή την επόμενη έκθεση του καλλιτέχνη , είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το στούντιο του στο όμορφο νησί της Σαλαμίνας που διαμένει μόνιμα.
Ο Στέλιος Καγιαδακης είναι πράγματι ένας άνθρωπος που ζει βουτηγμένος στις δημιουργίες και τίς εικαστικές κατασκευές του, από νεαρός του άρεσε να "δουλεύει" τα χέρια του, να επεξεργάζεται υλικά, να ανακαλύπτει μεθόδους και λύσεις στο να εκφράσει τις σκέψεις του με αυτά. Μεγαλώνοντας στο νησί η θάλασσα ο ουρανός η φύση ήταν τα καθημερινά βιώματα του και λίγο αργότερα σαν αξιωματικός του πολεμικού Ναυτικού ταξίδευσε σε όλες τις θάλασσες της οικουμένης γεμίζοντας την ψυχή του μπλέ χρώμα, μα και άλλες πολλές εικόνες που αποθήκευσε μέσα του ζωντανές και που τώρα αποτυπώνει.
Αυτόν τον πολύχρωμο κόσμο συνάντησα στο εργαστήριο του, δεκάδες καμβάδες γεμάτοι Ελλάδα, γεμάτοι θάλασσα, καράβια, ψάροβαρκες, βράχια, δυχτια, ηλιοκαμμένα βράχια, άσπρα σπίτια, δέντρα, μα καί άλλα θέματα όπως τρένα, άνθρωποι στη βροχή, ομπρέλες, κτλ.
Όλα μα όλα φέρνουν στον θεατή μια αίσθηση νοσταλγίας, αναμνήσεις μίας άλλης εποχής που όμως δεν είναι τόσο παλιά, οι περισσότεροι από μας προλάβαμε αυτές τις εικόνες, αυτά τα τοπία. Ο ζωγράφος τα αποτυπώνει με την δική του πινελιά με έντονα χρώματα του μπλέ και του κόκκινου, ενός κόκκινου μοναδικού που εμένα τουλάχιστον μου έκανε εντύπωση, γιατί έχουμε ίσως συνηθίσει τέτοια θέματα σε πιο ήσυχα χρώματα , εκείνα του γαλάζιου.
Αλλά έργα είναι ζωγραφισμένα πάνω σε αυθεντικά θαλασσοξυλα που απλόχερα η θάλασσα του Σαρωνικού ξεβράζει στο νησί.
Εκείνα φαντάζουν σαν παλιές ξεφτισμένες εικόνες, κρεμασμένες σε ξωκλήσια, που αντί να εικονίζουν την Παναγία και αγίους, ιστορούν καΐκια, και ξεχασμένες πολιτείες, έτοιμα να δεχτούν ένα άλλο είδος προσευχής, εκείνης της λησμονιάς, της αθωότητας που χάσαμε, της γνώσης που κερδίσαμε με τόσο κόπο μα και με ακριβό τίμημα ξοδεύοντας τα νιάτα μας.
Στο εργαστήριο δεν υπάρχουν μόνο πίνακες, τα χέρια μου άγγιξαν και αγάλματα όπως ένα υπέροχο "κεφάλι" , εκείνο της Καμίλ Κλοντέλ, που τόσο επιδέξια ο Στέλιος φιλοτέχνησε, πραγματικά με συγκίνησε πολύ αυτή η απροσδόκητη επαφή με την μορφή της.
Μα ο Στέλιος Καγιαδακης δεν σταματάει μόνο στις ζωγραφιές και τα γλυπτά, τα χέρια του σκαρφίζονται δεκάδες χρήσεις για τα πολλά θαλασσοξυλα που έχει συγκεντρώσει, καθρέπτες, φωτιστικά, τραπέζια και πολλά άλλα όμορφα χρηστικά αντικείμενα έχει μετατρέψει, σε αντικείμενα αξίας που θα αντέξουν στον χρόνο.
Πλούσιος ο κόσμος που κοινώνησα, πλούσιος κόσμος όπως η ευγενική και ακούραστη ψυχή του, ένας άνθρωπος που από την φύση του προσφέρει στον συνάνθρωπο του, στον καλλιτέχνη που αρχίζει τα πρώτα του βήματα. Ο Στέλιος χρόνια τώρα οργανώνει ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής στο νησί της Σαλαμίνας μα και στην Αθήνα και τον Πειραιά προσθέτοντας αξία στον πολιτισμό. Το περασμένο καλοκαίρι τελείωσε με μια τεράστια έκθεση που είχε την επιμέλεια αφιερωμένη στο ένδοξο 21 καί πολλές άλλες στα σκαριά ακόμα είναι στην αναμονή για το μέλλον.
Ένα είναι σίγουρο, ότι το μικρό μου αυτό ταξίδι στην Σαλαμίνα με γέμισε χαρά και ανακούφιση, η δροσιά των έργων του Στέλιου με έκανε άλλη μια φορά να σκεφτώ την δύναμη που έχει το χρώμα και η εικόνα, που τόσο απεγνωσμένα προσπαθούν να αφαιρέσουν από την τέχνη.
Σάντι Νικολαρεας (εικαστικός, συγγραφέας, θεωρητικός της τέχνης)
Μιχαήλ Μιχαλάκης
Η ιδιάζουσα τεχνική και πολυδιάστατη εργασία του δημιουργού Καγιαδάκη Στέλιου προκύπτει μέσα από ισχυρές διεργασίες του μυαλού, της φαντασίας, και έκφρασης
των συναισθημάτων του.
Όι αντιπαράθεσης των χρωμάτων, η θεματολογία του και ή χρωματική του παλέτα μαγνητίζουν το θεατή δημιουργούν οπτικό διάλογο και μας ταξιδεύουν σε όμορφους κόσμους, εικόνων και χρωμάτων.
Εκτός της ζωγραφικής του ενασχόλησης έχοντας μεγάλη γνώση τεχνοτροπιών με την εκλεπτυσμένη φαντασία του, και και την αισθητική δημιουργεί έργα με υλικά από την φύση.
Σκοπός των δημιουργιών του είναι να κεντρίζει το θεατή και να τον παραπέμψει σε μαγικούς κόσμους ονειρικούς, επικοινωνίας και επαφής...
Μιχαήλ Μιχαλάκης (Γλύπτης, Ζωγράφος, διδάσκαλος εικαστικών τεχνών).
Σπήλιος Σπηλιώτης
Η ζωντάνια και το ιδιαίτερο ύφος που έχει στην ζωγραφική του ο Στέλιος Καγιαδάκης καθώς και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί στους πίνακες του, τα αναδεικνύει σε υπερθετικό βαθμό και τα μεταφέρει στους επισκέπτες.
Σπήλιος Σπηλιώτης, συγγραφέας - δημοσιογράφος.
Αθανάσιος Μπίλλιας
Στέλιος Καγιαδακης στα έργα του προσπαθεί να προσεγγίσει και να απεικονίσει το στιγμιαίο. Αυτό το επιτυγχάνει από τις γραμμές του οι οποίες είναι ακανόνιστες ώστε να μην αγγίζει την απόλυτη τελειότητα αλλά να αποδίδει τη στιγμή. Με συνδυασμό των έντονων χρωμάτων με κυρίαρχο το μπλε του Αιγαίου και τις αποχρώσεις του κόκκινου του έρωτα ζυγισμένα με τέτοιο τρόπο που να αποπνέει στον επισκέπτη μια νοσταλγία για το παρελθόν.
Αθανάσιος Μπίλλιας, απόφοιτος Σχολής ανθρωπιστικών σπουδών
Εμμανουήλ Σώχος
Η έκθεση ζωγραφικής ‘’Αιολική Γη’’ του Στέλιου Καγιαδάκη γέμισε τον Πύργο της Τήνου με χρώματα, με Ελληνικά πανέμορφα τοπία και υπέροχες θαλασσογραφιες. Καθώς περιπλανιόσουν στην έκθεση είχες την αίσθηση ότι έκανες ένα νοσταλγικό ταξίδι στον χρόνο. Μια έκθεση άρτια προσαρμοσμένη στα χρώματα των Κυκλάδων, η οποία θα πρέπει να ταξιδέψει σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας…
Εμμανουήλ Σώχος (Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Τήνου).
*Τι σας δίνει η ζωγραφική;
Η καθημερινή παρουσία στο εργαστήριο με γεμίζει ενέργεια, δύναμη και ηρεμία.
Η απομόνωση και η συγκέντρωση κατά την διάρκεια ενός έργου είναι η καλύτερη θεραπεία ψυχής.
Τα συναισθήματα που λαμβάνω στο τέλος μιας δημιουργίας είναι μεγαλειώδης. Όπως ένας φορτιστής φορτίζει μια συσκευή, έτσι και η ζωγραφική σε φορτίζει με πληθώρα θετικών συναισθημάτων.
Η αναζήτηση επίσης του επόμενου θέματος, καθώς ο τρόπος φιλοτέχνησής του, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα "ανησυχίας", βάζοντας το μυαλό σε συνεχή λειτουργία, ψάχνοντας ιδέες και λύσεις ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου.
*Τα έργα σας έχουν ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Τι συναισθήματα σας δημιουργεί αυτή η ανταπόκριση του κοινού στο έργο σου;
Όσο σημαντικό είναι να φιλοτεχνούμε διαρκώς νέα έργα, εξίσου σημαντικό είναι επίσης η προώθηση της δουλειάς μας.
Οι ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής για έναν ζωγράφο είναι απαραίτητες, είναι όπως οι συναυλίες για έναν τραγουδιστή.
Οι συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις είναι χρήσιμες για έναν νέο ζωγράφο, στον οποίο θα του προσφέρουν εμπειρία και γνωριμίες, από ένα σημείο και μετά όμως θα πρέπει να πραγματοποιεί και ατομικές εκθέσεις, αλλιώς επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο χωρίς να υπάρχει εξέλιξη.
Είναι ο τρόπος ο οποίος μπορείς να δείξεις το σύνολο της δουλειάς σου και σε βάθος χρόνου να γίνεις ευρύτερα γνωστός.
Τα συναισθήματα που λαμβάνω κατά την διάρκεια μιας έκθεσης είναι μοναδικά, καθώς είμαι σε άμεση επαφή με τους επισκέπτες, ανταλλάσοντας απόψεις, γνώμες, γνώσεις και προτάσεις. Πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση που μπορεί να προκαλέσει ένα ζωγραφικό έργο στον επισκέπτη είναι τόσο έντονη που μπορεί ακόμα και να τον κάνει να δακρύσει, μόνο αν ζήσεις αυτή τη στιγμή μπορείς να νοιώσεις την πληθώρα συναισθημάτων από την οποία κατακλύζεσαι...!
*Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου, στο Δημαρχείο Σαλαμίνας εγκαινιάζεται η αναδρομική σας έκθεση. Τι σημαίνει για εσάς αυτό;
Ο τίτλος της έκθεσης είναι "ζωής έργα" και θα έχει αναδρομικο χαρακτήρα.
Είναι η σημαντικότερη έκθεση για μένα μέχρι σήμερα, καθώς εκθέτω στον τόπο μου και με το σύνολο της δουλειάς μου. Υπολογίζω ότι θα παρουσιάσω περισσότερα απο 120 έργα, τα οποία θα είναι ελαιογραφίες σε καμβά και σε παλιό ξύλο, ανάγλυφοι πίνακες, γλυπτά, κατασκευές με θαλασσόξυλα, χρηστικά αντικείμενα κ.α.
Η βραδιά των εγκαινίων επίσης θα πλαισιωθεί μουσικά από το SMS (Salamina music school).
*Ποια είναι η γνώμη σας για την "εικαστική δραστηριότητα" στη Σαλαμίνα;
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στον τομέα των εικαστικών. Έχουμε δει πληθώρα ομαδικών εκθέσεων τόσο από τον Δήμο όσο και από Συλλόγους.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές εκθέσεις τις οποίες είχα την τύχη να επιμεληθώ: "200 χρόνια από το 21" , "Αφιερωματική έκθεση στον μεγάλο τραγικό ποιητή Ευριπίδη", "Επετειακή έκθεση για τα 2500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας", "φεστιβάλ βιβλίου, ζωγραφικής και λαϊκής παράδοσης", σειρά εκθέσεων από τον "Σύλλογο Εικαστικών Καλλιτεχνών Διώνη" στην οποία είμαι Αντιπρόεδρος, κ.α. Σημαντικές εκθέσεις ζωγραφικής έχουμε δει επίσης από την "Λαογραφική Στέγη Σαλαμίνας".
Πλέον η Σαλαμίνα έχει σηκώσει ψηλά τον πήχη σε αυτόν το τομέα.
Ελπίζουμε βέβαια κάποια στιγμή να δούμε και την δημιουργία ενός Πολιτιστικού Κέντρου το οποίο είναι απαραίτητο.
*Ποια σχέδια υπάρχουν για το μέλλον;
Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι η καθημερινή παρουσία στο εργαστήριο μου φιλοτεχνώντας νέα έργα. Όσο περισσότερο δουλεύεις, τόσο περισσότερο βελτιώνεσαι, όσα χρόνια και ας περάσουν, κάτι σαν αιώνιος μαθητής.
Βάζω μικρούς στόχους κάθε φορά τους οποίους προσπαθώ να τους πραγματοποιώ, όπως με τις εκθέσεις, ακόμα και με κάποια ιδιαίτερα - δύσκολα έργα.
Μετά την αναδρομική μου έκθεση, ο επόμενος σταθμός θα είναι μια νέα έκθεση το ερχόμενο καλοκαίρι σε κάποιο Ελληνικό νησί...!