Το θέμα των «εθελοντών» πρώτο-εμφανίστηκε στην μικρή μας κοινωνία όταν στις 3 Μαρτίου σε άρθρο του «Ριζοσπάστη» η Γ.Γκαβογιάννη καλούσε τους εργαζόμενους στον Δήμο να μην υπογράψουν συμβάσεις εθελοντικής εργασίας (δείτε εδώ την ανάρτηση) . Δήλωνε μάλιστα στην εφημερίδα ότι στο δημοτικό συμβούλιο στις 25/2/2011 ο Δήμαρχος είχε παραδεχτεί την ύπαρξη εθελοντών στον Δήμο. Στις 18 Μαρτίου το «Veto Press» έκανε μια ανάρτηση με τίτλο «Εισβολή του ΙΚΑ και άμεση εκκένωση του Δημαρχείου». Στην ανάρτηση γινόταν λόγος για έλεγχο του ΙΚΑ στον Δήμο Σαλαμίνας αφού σύμφωνα με καταγγελίες στον Δήμο εργάζονταν άνθρωποι χωρίς ο Δήμος να τους έχει δηλωμένους και δικαιολογώντας τους ως «εθελοντές. Πολλοί κατηγόρησαν την Γκαβογιάννη για την εν λόγο καταγγελία, αλλά μετά τον σχετικό ντόρο το θέμα ξεχάστηκε.
Οι «εθελοντές» συνέχιζαν κανονικά την εργασία τους και είναι αυτονόητο ότι μπορεί να δήλωναν «εθελοντές» αλλά κάποια αμοιβή εισέπρατταν. Φταίνε όμως οι «εθελοντές»; Προφανώς όχι! Στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα εφευρίσκει διάφορους τρόπους να συντηρεί την πελατεία του. Αλλάζοντας απλώς τους όρους χωρίς να αλλάζει το νόημα βαφτίζει του “stagers” «εθελοντές» και σπρώχνει στην αβεβαιότητα και στην εκμετάλλευση ανθρώπους που το μόνο που ζητούν είναι το δικαίωμα στην εργασία. Αυτή η διαδικασία αλλαγής ονομάτων είναι σύνηθες φαινόμενο στην πολιτική σκηνή του τόπου. Αρκεί να θυμηθεί κανείς ως η αλλαγή του Α. Παπανδρέου έγινε εκσυγχρονισμός του Κ. Σημίτη και με την επανίδρυση του Κ. Καραμανλή φτάσαμε στο «λεφτά υπάρχουν» και την χρεοκοπία του υιού Παπανδρέου.
Για να επανέλθουμε όμως στο θέμα των εθελοντών η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τα ελαστικά προγράμματα εργασίας που σταδιακά θα μας οδηγήσουν σε μισθούς Κίνας με αντίστοιχες συνθήκες εργασίας, κρύβονται πίσω από αυτή την μεθόδευση. Καμία ευθύνη δεν φέρουν οι άνθρωποι που αναγκάζονται να αποδέχονται τέτοιου είδους πρακτικές. Αν δει κανείς τα ποσοστά της ανεργίας αλλά κυρίως τους ρυθμούς με τους οποίους αυξάνονται μπορεί εύκολα να τους δικαιολογήσει. Αλλιώς δεχόμαστε το δόγμα Πάγκαλου ότι «μαζί τα φάγαμε». Και το δόγμα αυτό στηλιτεύτηκε από το σύνολο τόσο των πολιτών όσο και τον κομμάτων, αφού αντί για αυτοκριτική κάνει διασπορά των ευθυνών και μέσω της συλλογικής ευθύνης οδηγεί τελικώς στην απαλλαγή.
Πρέπει λοιπόν πίσω από υπεκφυγές και λεονταρισμούς ο Δήμαρχος να απαντήσει ποια είναι η θέση του στο θέμα των «εθελοντών»; Έχουν κάποιου είδους εργασιακά δικαιώματα και αν ναι ποια είναι αυτά; Να ενημερώσει επίσης και το δημοτικό συμβούλιο αλλά και τους δημότες για τις συνέπειες που θα προκύψουν από την επιτήρηση στην οποία έχει μπει ο δήμος εξαιτίας των χρεών. Ήδη η «μη εθελοντές» βρίσκονται σε αναμμένα κάρβουνα. Αν η κυβέρνηση υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και προχωρήσει στο κλείσιμο οργανισμών ξεκινώντας μάλιστα από τους ΟΤΑ οι υποψήφιοι «εθελοντές» θα είναι πλέον πάρα πολλοί.
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω τον ζήλο με τον οποίο το γραφείο τύπου ήρθε να διαψεύσει την είδηση του ξυλοδαρμού. Όταν για μέρες ολόκληρες οι «παραλίες» ήταν πρώτη είδηση στα blogs με ευθείες βολές εναντίον του Δημάρχου και των συνεργατών του δεν υπήρξε καμία απολύτως ανακοίνωση. Ή θα δεχτούμε λοιπόν, ότι το γραφείο τύπου του Δήμου απαντά μόνο σε ειδήσεις που είναι ψευδής άρα στο θέμα των «παραλιών» τα blogs έλεγαν την αλήθεια, ή ότι το γραφείο απαντά μόνο όταν θίγεται το προσωπικό προφίλ του Δημάρχου αποδεικνύοντας ότι είναι και το μόνο που τον ενδιαφέρει.