Την περίοδο της επτάχρονης δικτατορίας δεν υπήρξε οργανωμένη αντίσταση στη Σαλαμίνα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η μεγάλη πλειοψηφία θεωρούσε την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί ως απολύτως φυσιολογική. Απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι στελέχη της χούντας που έδρασαν στον τόπο μας τη σκοτεινή αυτή περίοδο, επιβραβεύτηκαν από την κοινωνία στη μεταπολίτευση εκλεγόμενοι δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι. Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι εκ των στρατιωτικών που διεκδικούν την ψήφο μας στις δημοτικές εκλογές και όχι μόνο, έχουν εισαχθεί στις στρατιωτικές σχολές και έχουν γαλουχηθεί την περίοδο που τη χώρα κυβερνούσαν οι επίορκοι και φαιδροί συνταγματάρχες. Σαν χαρακτηριστική λεπτομέρεια-όχι όμως μικρή-σας θυμίζω ότι η εισαγωγή των σπουδαστών στις σχολές αυτές δεν γινότανε με πανελλαδικές εξετάσεις αλλά η κάθε σχολή διενεργούσε τις δικές της ειδικές εξετάσεις χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν. Τέλος για την εισαγωγή ,εκτός από το απολυτήριο λυκείου, ήταν απαραίτητη και η προσκόμιση πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων η ειδικής εισήγησης από τοπικές ομάδες στελεχών της χούντας. Μια τέτοια ομάδα υπήρχε και στον τόπο μας.Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.
από σχόλιο του Fragma στο salamispress.blogspot.com
Ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο για εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, για την οποία δεν έχουμε ακούσει τίποτα όσο αναφορά το νησί μας. Μακάρι όσοι ζήσανε εκείνη την εποχή να έχουν το θάρρος και τη τόλμη να πουν πράγματα που έγιναν στη Σαλαμίνα και όχι να τα αφήνουν στο σκοτάδι όπως προστάζει η κλειστή κοινωνία.