Η λεωφόρος Αιαντείου μπλοκαρισμένη, αφού το πάρκινγκ είχε γεμίσει από πολύ νωρίς και τα αυτοκίνητα είχαν δημιουργήσει ουρές για να μπουν δημιουργώντας έντονο πρόβλημα. Κάποια στιγμή χρειάστηκε η παρέμβαση της τροχαίας.
Στην είσοδο του καταστήματος δεκάδες άνθρωποι με τα καρότσια να περιμένουν και να διαπληκτίζονται με τους security που είχαν κλείσει τις πόρτες αφού στο εσωτερικό δεν υπήρχε χώρος για άλλα καρότσια.
Τα καλύτερα όμως συνέβαιναν μέσα στο κατάστημα. Παντού καρότσια διαρκείς καβγάδες για το ποιος έπρεπε να κάνει χώρο ή ποιος ήταν πρώτος στην ουρά για το ταμείο. Τα "γαλλικά" έδιναν και έπαιρναν και ανήμποροι οι υπάλληλοι προσπαθούσαν στους μποτιλιαρισμένους διαδρόμους από την μια να απαντούν στον καταιγισμό ερωτήσεων και από την άλλη να επανατροφοδοτήσουν τα άδεια ράφια.
Περιχαρής μετά από μιάμιση ώρα κατάφερα να βγω και όταν έφτασα στην είσοδο ένιωθα σαν ολυμπιονίκης την ώρα του τερματισμού. Βέβαια είχα πάρει το μάθημα μου. Καταρχήν τώρα ξέρω γιατί υπάρχουν τόσα καρότσια στα σούπερ μάρκετ. Ότι στην Σαλαμίνα το καλοκαίρι κατοικούν πάρα μα πάρα πολλοί άνθρωποι. Και τέλος ότι πρέπει να πίνουμε περισσότερη μπύρα ακόμα και από τους Γερμανούς.
Πέρα από τα ευτράπελα της πρώτης μέρας, νομίζω ότι ως καταναλωτές έχουμε να κερδίσουμε από τον ανταγωνισμό.