Η θεατρική σκηνή Δημήτρης Μπόγρης παρουσιάζει το έργο “ΟΙ ΔΑΧΤΥΛΟΓΡΑΦΟΙ – ΜΑΡΕΥ ΣΙΣΓΚΑΛ” 24,25 & 28 Ιανουαρίου 2014

Οι δαχτυλογράφοι (1961) είναι μια εναλλαγή σκηνών που σε διάρκεια μιας ώρας με προοδευτικές εικόνες (οι ηθοποιοί γερνούν μπροστά στα μάτια μας),συλλαμβάνουν τη ματαιότητα της ζωής.Με καθημερινή γλώσσα το έργο μας δείχνει όλα εκείνα τα ασήμαντα πράγματα που μας κάνουν να ζούμε.Οι δαχτυλογράφοι μεταδίδουν μια αίσθηση τσεχωφικής ρουτίνας σε ένα αδιάλειπτο ψυχαναλυτικό παιχνίδι με κυρίαρχο συναίσθημα την απολύτρωση,Εργο σκληρό που δεν λείπει το χιούμορ και παράλληλα φωτίζει τις πλευρές εκείνες του ανθρώπου που τον κάνουν να μένει πίσω στην ζωή.


Σκηνοθεσία-μετάφραση-διασκευή Μιχάλης Καλιότσος Επεξεργασία ήχου/Φώτα: Παύλος Λάππας Φωτογραφίες: Ολγα Θωμαίδου Κοστούμια: Μαρία Μπούτση Hair styling: Μελπμένη Κόμη Σχεδιασμός προγράμματος/αφίσας: Παναγιώτης Παπασωτηρίου Διανομή:  Πώλ Κάνινγκαμ: Μάρκος Μπασιαράς  Σύλβια Πέυτον: Ρούλα Παπασταθοπούλου 

24,25 & 28 Ιανουαρίου 2014 ωρα 20:30  Αίθουσα Δ.Μπόγρης  - Είσοδος ελεύθερη

Μάρεϊ Σίσγκαλ

Μάρει Σίσγκαλ

Ο Μάρεϊ Σίσγκαλ (Murray Schisgal) είναι Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, γεννημένος στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης στις 25 Νοεμβρίου 1926. Αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη συγγραφή θεατρικών έργων, αφού προηγουμένως είχε εργαστεί ως μουσικός, δικηγόρος και καθηγητής των αγγλικών.
Ο Μάρεϊ Σίσγκαλ εμφανίζεται στο θέατρο ως σύνολο διαφόρων επιρροών (αναφέρεται πιο πολύ ο Ιονέσκο), έχει μολαταύτα πολλά και σίγουρα διακριτικά σημάδια καταδικά του. Σε ύφος είναι πιο διαπεραστικός από τον Άλμπη και το κωμικό του ένστικτο αντανακλά στέρεα τις πιο καλές στιγμές του αμερικανικού θεάτρου. Τα έργα του μοιάζουν με μινιατούρες. Κι αυτή η στενογραφική δραματική του μέθοδος αποδείχτηκε ως η καλύτερη θεατρική του ποιότητα.
Οι πρώτες κωμωδίες του, όπως «Ο Τίγρης», «Απλό είδος ερωτικής ιστορίας», «Οι Δακτυλογράφοι», φέρνουν την τεχνική του σε τέλεια συζυγία με τη δραματική σκηνική του αντίληψη. The Typists (Οι Δακτυλογράφοι, 1961) είναι μια εναλλαγή σκηνών, που σε διάρκεια μιας ώρας με απλές, προοδευτικές εικόνες - οι ηθοποιοί γερνούν μπροστά στα μάτια μας - συλλαμβάνουν τη ματαιότητα της ζωής. Το ψυχαναλυτικό παιχνίδι στη ζωή των δυο δακτυλογράφων μεταδίδει μια τσεχωφική αίσθηση.
Το 1964 παρουσίασε με εκπληκτική επιτυχία στο Μπρόντγουει την κωμωδία του «Λουβ» (Luv), έργο με τρία πρόσωπα με αναφορές στους ψευτοδιανοούμενους της κοινωνικής ελίτ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 συνεργάστηκε στο θέατρο με τον Ντάστιν Χόφμαν, πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη στα έργα του «Τζίμμυ Σάιν» (Jimmy Shine, 1968) και «Πάνω από την Πόλη» (All Over Town, 1974).