Αν και έχουν παρέλθει πολλά χρόνια, από τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της κατάσβεσης των Δασικών πυρκαγιών, από την Δασική Υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, οι Κυβερνήσεις ηθελημένα δεν έχουν προβεί στην κοστολόγηση των ζημιών που έχει υποστεί το Δημόσιο, από την ανεκδιήγητη αυτή Νομοθετική και Διοικητική μεταβολή. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι δαπάνες για την Δασοπυρόσβεση έχουν δεκαπλασιαστεί, από τότε που έγινε Νόμος του Κράτους αυτή η συγκεκριμένη ρύθμιση,
αφού όλο το βάρος πλέον πέφτει στις εξαιρετικά δαπανηρές εναέριες δυνάμεις, ενώ είχε διαπιστωθεί από τότε, ότι το βάρος της Δασοπυρόσθεσης έπρεπε να πέφτει οργανωτικά στις επίγειες δυνάμεις, λόγω της ιδιομορφίας του Ελλαδικού χώρου (δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές). Προκειμένου να υπάρξει άμεση αντιμετώπιση των Δασικών πυρκαγιών, καθόσον η μισή Ελλάδα έχει ήδη καεί και η οικολογική καταστροφή, που έχει συντελεστεί, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση, η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης προτείνει τη λήψη των εξής μέτρων: 1) Είναι καιρός να εφαρμοστεί το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, που προβλέπει ότι πρέπει να επανέλθει το σύστημα των Σχολών Εκπαίδευσης Δασοπυροσβεστών, με έμφαση στην εκπαίδευση Συντονιστών Δασοπυρόσβεσης, γιατί σήμερα καθήκοντα Συντονιστή ασκούν οι ίδιοι οι Πυροσβέστες, που αγνοούν εν πολλοίς, επιστημονικά, την οργάνωση της Δασοπυρόσβεσης και για το λόγο αυτό έχουμε θρηνήσει και πολλά θύματα Πυροσβέστες, τα τελευταία χρόνια. 2) Η πρόληψη και η κατάσβεση των Δασικών πυρκαγιών πρέπει να συνυπάρχουν διοικητικά και όχι να είναι διαχωρισμένες σε διάφορες Υπηρεσίες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, διότι έτσι δεν χρηματοδοτούνται έργα πρόληψης, όπως είναι η συντήρηση και η βελτίωση του Δασικού οδικού δικτύου, οι καλλιεργητικές υλοτομίες, οι θαμνεύσεις, οι καθαρισμοί κ.λπ. 3) Όπως έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η αναδάσωση αποτελεί υποχρέωση του κράτους, για αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, όμως, παρ' όλα αυτά, το κράτος δεν χρηματοδοτεί πλέον ούτε αναδασώσεις, ούτε δημιουργεί φυτώρια. Θα πρέπει το κράτος να μεριμνά, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, να αναδασώνονται οι καμμένες περιοχές, όπου, με βάση τις επιστημονικές μελέτες, κρίνεται αναγκαία η τεχνική παρέμβαση, με αναδασώσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να λειτουργούν και οι αναγκαίες οργανωτικές υποδομές, στα Δασικά φυτώρια και στις Υπηρεσίες Αναδασώσεων. 4) Θα πρέπει να δοθεί έμφαση και στην, επί εικοσιτετραώρου βάσεως, φύλαξη των καμμένων περιοχών, μετά την κατάσβεση, προκειμένου να μην υπάρχουν αναζωπυρώσεις. Σε αυτή την δραστηριότητα μπορούν να προσφέρουν πολλά, ο εθελοντισμός και οι τοπικές κοινωνίες. 5) Θα πρέπει να οργανωθούν πολλά επίγεια τμήματα άμεσης επέμβασης, διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα, σε ένα ευρύτερο πανελλαδικό σχεδιασμό, με βασικό στόχο την άμεση αναγγελία και την άμεση επέμβαση των επίγειων δυνάμεων και μετά να καλούνται οι εναέριες δυνάμεις, όταν ο Συντονιστής θα εκτιμά, ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι με τα επίγεια μέσα. Τώρα γίνεται ακριβώς το αντίθετο, πρώτα καλούνται οι εναέριες δυνάμεις και όταν ξεφύγει η φωτιά, προσπαθούν να τη σβύσουν με τις επίγειες δυνάμεις, πράγμα που έχει προκαλέσει, όπως προαναφέραμε, τον δεκαπλασιασμό των δαπανών αλλά και τον δεκαπλασιασμό των καταστροφών και που αποδεικνύει την τραγική αποτυχία της ασκούμενης πολιτικής πρόληψης και κατάσβεσης των Δασικών πυρκαγιών.
αφού όλο το βάρος πλέον πέφτει στις εξαιρετικά δαπανηρές εναέριες δυνάμεις, ενώ είχε διαπιστωθεί από τότε, ότι το βάρος της Δασοπυρόσθεσης έπρεπε να πέφτει οργανωτικά στις επίγειες δυνάμεις, λόγω της ιδιομορφίας του Ελλαδικού χώρου (δύσβατες ορεινές και ημιορεινές περιοχές). Προκειμένου να υπάρξει άμεση αντιμετώπιση των Δασικών πυρκαγιών, καθόσον η μισή Ελλάδα έχει ήδη καεί και η οικολογική καταστροφή, που έχει συντελεστεί, ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση, η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης προτείνει τη λήψη των εξής μέτρων: 1) Είναι καιρός να εφαρμοστεί το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, που προβλέπει ότι πρέπει να επανέλθει το σύστημα των Σχολών Εκπαίδευσης Δασοπυροσβεστών, με έμφαση στην εκπαίδευση Συντονιστών Δασοπυρόσβεσης, γιατί σήμερα καθήκοντα Συντονιστή ασκούν οι ίδιοι οι Πυροσβέστες, που αγνοούν εν πολλοίς, επιστημονικά, την οργάνωση της Δασοπυρόσβεσης και για το λόγο αυτό έχουμε θρηνήσει και πολλά θύματα Πυροσβέστες, τα τελευταία χρόνια. 2) Η πρόληψη και η κατάσβεση των Δασικών πυρκαγιών πρέπει να συνυπάρχουν διοικητικά και όχι να είναι διαχωρισμένες σε διάφορες Υπηρεσίες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, διότι έτσι δεν χρηματοδοτούνται έργα πρόληψης, όπως είναι η συντήρηση και η βελτίωση του Δασικού οδικού δικτύου, οι καλλιεργητικές υλοτομίες, οι θαμνεύσεις, οι καθαρισμοί κ.λπ. 3) Όπως έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η αναδάσωση αποτελεί υποχρέωση του κράτους, για αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, όμως, παρ' όλα αυτά, το κράτος δεν χρηματοδοτεί πλέον ούτε αναδασώσεις, ούτε δημιουργεί φυτώρια. Θα πρέπει το κράτος να μεριμνά, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα, να αναδασώνονται οι καμμένες περιοχές, όπου, με βάση τις επιστημονικές μελέτες, κρίνεται αναγκαία η τεχνική παρέμβαση, με αναδασώσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να λειτουργούν και οι αναγκαίες οργανωτικές υποδομές, στα Δασικά φυτώρια και στις Υπηρεσίες Αναδασώσεων. 4) Θα πρέπει να δοθεί έμφαση και στην, επί εικοσιτετραώρου βάσεως, φύλαξη των καμμένων περιοχών, μετά την κατάσβεση, προκειμένου να μην υπάρχουν αναζωπυρώσεις. Σε αυτή την δραστηριότητα μπορούν να προσφέρουν πολλά, ο εθελοντισμός και οι τοπικές κοινωνίες. 5) Θα πρέπει να οργανωθούν πολλά επίγεια τμήματα άμεσης επέμβασης, διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα, σε ένα ευρύτερο πανελλαδικό σχεδιασμό, με βασικό στόχο την άμεση αναγγελία και την άμεση επέμβαση των επίγειων δυνάμεων και μετά να καλούνται οι εναέριες δυνάμεις, όταν ο Συντονιστής θα εκτιμά, ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι με τα επίγεια μέσα. Τώρα γίνεται ακριβώς το αντίθετο, πρώτα καλούνται οι εναέριες δυνάμεις και όταν ξεφύγει η φωτιά, προσπαθούν να τη σβύσουν με τις επίγειες δυνάμεις, πράγμα που έχει προκαλέσει, όπως προαναφέραμε, τον δεκαπλασιασμό των δαπανών αλλά και τον δεκαπλασιασμό των καταστροφών και που αποδεικνύει την τραγική αποτυχία της ασκούμενης πολιτικής πρόληψης και κατάσβεσης των Δασικών πυρκαγιών.