ΣΙΡ ΜΕΛΕΤΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ

Είναι ένα  πανευρωπαϊκό, πανάρχαιο και αγαπημένο έθιμο του τόπου μας. To Σιρ Μελέτη  είναι παράφραση του ΣΙΝ ΜΕΛΕΤΗ που σημαίνει  στα αρβανίτικα το άναμμα της φωτιάς συνδεδεμένο με τον  εορτασμό του Οσίου Μελετίου στην αρχή της Ινδίκτου.

--> Η 1η Σεπτέμβρη ήταν για τους Ρωμαίους ένα είδος πρωτοχρονιάς. Την ονόμαζαν  ( ινδικτιώνα) , που σημαίνει κατανομή  φόρων ( " επινέμηση " ) . Γιατί, το μήνα Σεπτέμβριο, έχουν πια συγκεντρωθεί όλα τα εισοδήματα , και το κράτος όριζε τότε στον κάθε νοικοκύρη τι φόρο πρέπει να πληρώσει απ' την παραγωγή του . 'Ήταν, σαν να λέμε, ένα είδος αρχής του οικονομικού έτους.

Η συνήθεια αυτή διατηρήθηκε και στους Βυζαντινούς , που το 313 μ.Χ. καθιέρωσαν την 1η Σεπτεμβρίου ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους. Καθώς επίσης και η αρχή του ακαδημαϊκού. Για τους ανθρώπους της γης, η πρώτη Σεπτεμβρίου δηλώνει τη νέα «αγροτική» χρονιά. Με τον τρύγο ολοκληρώνονται οι ετήσιες καλλιεργητικές εργασίες στο αμπέλι και ξεκινά ο νέος καλλιεργητικός κύκλος. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, κυρίως σε νησιά,  η πρώτη ημέρα του Σεπτεμβρίου ονομάζεται και «Αρχιχρονιά».
Όταν πλησίαζε ο τρύγος κάθε άλλη αγροτική δραστηριότητα σταματούσε. Μετά το Δεκαπενταύγουστο το νησί άρχιζε να προετοιμάζεται. Μέχρι να μπει ο Σεπτέμβριος έπρεπε να έχουν γίνει μία σειρά από δουλειές. Να έχει καθαριστεί και ασπριστεί το υπόγειο,  να πλυθεί το πατητήρι κ.α. To μεγαλύτερο  πανυγήρι γινόταν όταν έπλεναν τα βαρέλια , τα οποία είχαν μεγάλη διαδικασία έπρεπε να τα ξεφουντώσει ο βαρελάς και να ξυστούν όλα τα υπολείμματα της λάσπης (ίζημα) και του ρετσινιού με μεγάλη προσοχή. Από αυτόν τον κόπο, είχαν κέρδος λίγο ρετσίνι, για να το προσφέρουν σαν εύφλεκτο υλικό το βράδυ εκείνο της φωτιάς, που σε λίγες ημέρες πλησίαζε.
Σύμφωνα με την παράδοση η φωτιά , επιφέρει την κάθαρση και οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το κακό, χαράσσει δε με την πύρινη φλόγα της μια καινούρια αρχή. Γύρω από τη φωτιά λοιπόν μαζεύονταν άνθρωποι που διασκέδαζαν και οι πιο θαρραλέοι απ' αυτούς δρασκέλιζαν πάνω απ' αυτήν κάνοντας μια ευχή. ‘’ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑ’’  Μία φράση διαχρονική αλλά και επίκαιρη όσο ποτέ.
Για σένα φίλε  πού ζεις στη Καβάλα και όποιον άλλον αγαπάει τον τόπο του και την ιστορία του.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΗΜΗΣ