Ποιος καύσωνας, αγαπητοί μετεωρολόγοι; Με 37 βαθμούς που πήγε με το ζόρι η θερμοκρασία, ακόμα και στη Σαλαμίνα ένα από τα πιο ζεστά μέρη της Αττικής; Και είχε και χταπόδια, βασιλικά καβούρια, ούγαινες και μελανούρια...

του Βαγγέλη Σπανού 

Και συνεχίζουμε. Παρέα με τον κορωνοϊό, που εξαιτίας του τρόπου αντιμετώπισης του είναι για τρίτο σερί καλοκαίρι εδώ.

Ένα βροχερό καλοκαίρι - και χωρίς καύσωνες φυσικά, που θυμίζει έντονα εκείνο του 2018.

Τότε που οι σφοδρές καταιγίδες και τα μπουρίνια ήταν καθημερινότητα και αυτό σκέφτηκα κατά τη χθεσινοβραδινή μας βόλτα στα Σελήνια, όταν κεραυνοί και αστραπές έκαναν τη νύχτα, μέρα στον ουρανό.

Στη Σαλαμίνα δεν έβρεξε τελικά, αλλά η καταιγίδα δεν ήταν και πολύ μακριά.

Μας έφερε μία αίσθηση ψύχρας μετά από ένα ζεστό μεσημέρι και απόγευμα.

Αυτές οι καλοκαιρινές καταιγίδες, το χαλάζι και τα μπουρίνια οφείλονται στη διαφορά θερμοκρασίας στα διάφορα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Δηλαδή, χαμηλά στη γη η ατμόσφαιρα έχει θερμανθεί, αλλά ψηλότερα είναι ακόμα ψυχρή και αυτή η σύγκρουση θερμών και ψυχρών αερίων μαζών προκαλεί τα έντονα φαινόμενα.

Ανέκαθεν συνέβαινε αυτό, αλλά όχι τόσο συχνά, όσο τα τελευταία χρόνια, που οι βροχές και οι καταιγίδες τείνουν να εξελιχθούν σε αναπόσπαστο κομμάτι του καλοκαιριού.

Μην βλέπουμε μόνο τι γίνεται στα νησιά και τα παράκτια, διότι στον ηπειρωτικό κορμό της βόρειας και κεντρικής Ελλάδας δεν έχει σταματήσει να βρέχει τον Ιούνιο. Και καλά θα ήταν να έβρεχε μόνο.

 Χαλαζοπτώσεις έχουν καταστρέψει πολλές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, κεραυνοί προκαλούν πυρκαγιές, μπουρίνια ξεριζώνουν δέντρα και το κλίμα μοιάζει να γίνεται τροπικό. Ασορτί με το μας το τριτοκοσμικό.