Στις αρχές του ΄60, κάθε Φθινόπωρο η περιοχή του αρχαίου λιμανιού γέμιζε αποδημητικά!
Στήναμε τηλεσκόπιο στην εξέδρα της "Φλωρεντίας" με τον μεγάλο μας αδελφό και τα παρακολουθούσαμε.
Φλαμίνγκο, Πελαργοί, πολλά είδη πάπιας, αργυροπελεκάνοι, αλλά και μικρότερα πουλιά.
Όσο για τον βυθό, ήταν γεμάτος πορφύρες, πίνες, κυδώνια, γυαλιστερές και καβούρια. Πλούτος θαλάσσιος άφθονος και φύση οργιάζουσα, πριν ενσκήψει η αδηφάγος "Ναυπηγική ζώνη" και τα "οικόπεδα εκατό πήχες", που κατέστρεψαν ένα πανένμορφο νησί και το έκαναν παραγκούπολη και νεκροταφείο καραβιών.
Δεν έχετε καταλάβει, οι νεότεροι, τι ΕΓΚΛΗΜΑ έχει συντελεσθεί στην Σαλαμίνα και δη στην λεγόμενη "αρχαία".
Αν το είχατε καταλάβει, θα τους είχατε κυνηγήσει ΟΛΟΥΣ όσοι κουμαντάρισαν το νησί από το '70 και δώθε! Πλην ενός-δυο, για να είμαι ακριβής!