Έχει όνομα και δεν είναι το κορίτσι από το Ιράν! Την λένε Ahoo Daryaei και δεν ξέρω πως να το προφέρω αλλά λένε ότι το όνομά της σημαίνει γαζέλα της θάλασσας..
Ξέρω όμως ότι είναι η ηρωίδα μου γιατί οι μεγαλύτεροι ήρωες είναι οι καθημερινοί, οι απλοί, τα αερικά.
Σάρκες και ψυχές σαν και μας, μακριά μας αλλά τόσο κοντά μας τελικά.
Της είπαν να διορθώσει την χιτζάμπ της και τι να κάνεις αν σ'το πουν, όταν ορθώνονται μπροστά σου με ρόπαλα και βία έτοιμη να σε σπάσει αν αρνηθείς;
Εκείνη έμεινε με τα εσώρουχα μπροστά σε όλους ξέροντας ποια θα ήταν η τύχη της. Είναι τεράστιο πράγμα η ελευθερία, σε κάνει να νιώθεις παντοδύναμος και βιονικός, ακόμα και αν τη νιώσεις για μερικά δευτερόλεπτα πριν σε γραπώσουν και σε ρίξουν στα γόνατα, είναι σαν να εισέπνευσες όλο το οξυγόνο του κόσμου.
Σαν να βγαίνεις από το σώμα σου και να σε βλέπεις να θριαμβεύεις. Έστω για λίγο και αυτό το λίγο κρατάει για πάντα.
Η Ελευθερία αξίζει ακόμα και αν μετράς αντίστροφα, ακόμα και αν την ψάχνεις σαν να είναι κόκκος σε αμμουδιά.
Τι να την κάνεις τη ζωή όταν μετράς τους κόμπους της υποταγής σου.
Θα το έκανα; Δεν ξέρω και αυτό με τρομάζει πιο πολύ απ'ολα...
πηγή: Ανθολόγιο/Facebook