ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ- ΣΑΛΑΜΙΝΑ«Νόμιζα ότι ο Πειραιάς δεν είχε ουρανό. Οταν δούλευα εκεί, έπρεπε να σηκώσω το βλέμμα μου για να τον δω. Εδώ, μπορώ να δω τον ουρανό ολόγυρά μου. Με τίποτα δεν θα σκεπτόμουν να φύγω από τη Σαλαμίνα. Κάνω διακοπές 365 ημέρες τον χρόνο».
Ισως δεν υπάρχει περισσότερο ενθουσιώδης περίπτωση ανθρώπου που διαμένει σε νησί και εργάζεται στην Αθήνα από τον κ. Βαγγέλη Δημητρίου. Εχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο νησί που απέχει μόλις μισή ώρα από τον Πειραιά. Τώρα εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρεία στη νότια Αθήνα. Καθημερινά, χρειάζεται λιγότερο από μία ώρα για να φθάσει από το σπίτι στη δουλειά του. «Το φέρι μέχρι το Πέραμα κάνει μισή ώρα και από εκεί θέλω άλλα είκοσι λεπτά με τη μηχανή», εξηγεί.
«Δεν έχω άγχος ούτε χάνω χρόνο ψάχνοντας πού θα παρκάρω, μπορώ να κυκλοφορήσω πιο ελεύθερα, να κάνω το μπάνιο μου στη θάλασσα, να δω τους φίλους μου δίχως να χρειάζεται να διοργανώσω... εκστρατεία, όπως εσείς “μέσα”», λέει στην «Κ». «Πάω μέσα» και «πάω έξω» είναι η έκφραση που χρησιμοποιούν όχι μόνο οι κάτοικοι της Σαλαμίνας, αλλά και της Αίγινας, όταν είναι να πάνε ή να γυρίσουν από τα νησιά τους στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακουγόταν ο αέρας που φυσούσε. Ο κ. Δημητρίου ήταν στην παραλία εκείνη την ώρα και κατόπιν θα επέστρεφε σπίτι. Ισως να ξάπλωνε στην αιώρα που έχει στην αυλή του... Πόσα σπίτια στην Αθήνα ή ακόμη και τα προάστιά της έχουν αιώρα; «Είναι μιζέρια να μην μπορείς να έχεις τον χώρο σου, να μην έχεις πού να απλωθείς. Αυτό είναι κάτι που δεν αντέχω», καταλήγει.
από τη Καθημερινή.