Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
14-Δεκέμβρη 2008
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ
Συνθέτης
«Είμαι από ψηλά, απ' το κυπαρίσσι... Οι φίλοι μου είναι από κάτω. Μου βάλανε άσπρο έπιπλο επειδή ήμουνα δεκαπεντάρης. Δεν πρόλαβα να πονέσω. Τώρα πιο πολύ πονάω που θα σας ξεχάσω. Μαμά μην κλαις. Ολα από ψηλά είναι καλύτερα. Γλίτωσα απ' το να γίνω ένας μαλάκας που ψηφίζει αγωνία για τα φράγκα. Δεν αισθάνομαι τίποτα. Τελικά κλαίνε αυτοί που απομένουν γιατί θα συνεχιστεί η μαλακία που ζούνε. Αυτά περί οδύνης που λένε οι αρχηγοί, τ' ακούω βερεσέ. Ο έρημος ο μπάτσος θα την πληρώσει.
*Το πιο βαρύ απ' όλα είναι η θυσία να μην έχει αξία: σε λίγο καιρό θα είμαι το καημένο το παιδί που εξαιτίας του κάηκε η ΑΘΗΝΑ! Ε, ΡΕ ΚΑΜΕΡΕΣ, κι αυτό το φουστανάκι το έξωμο της ΟΛΓΑΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ! ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ; ΠΟΥ ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΗΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΥΡΗ ΑΙΘΑΛΗ ΠΟΥ 'ΒΓΑΛΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΒΟΥΛΗ; Ε, ρε πλάνο!!! Ιστορικό πλάνο, μεγάλε. Πολύ μολότοφ κυκλοφορεί, τελικά. Νομίζεις ζωντανός θα 'χα ποτέ τέτοιο πάρτι;..
*Πόσο τους λυπάμαι που προσπαθούν τα ανθρωπάρια να πάρουν ψήφους στην πλάτη μου. Ειδικά ο Παπανδρέου είναι για κλάματα. Ξεχνάει ότι αυτός παρέδωσε το κατάστημα στον Καραμανλή σύχριστο πριν λίγα χρόνια που ακόμα πήγαινα Δημοτικό. Και ο Καραμανλής ξεχνάει ότι τους κουκουλοφόρους τους λανσάρισε ο συνονόματός του θείος μαζί με τη Φρειδερίκω απ' το 1950 που ακόμα δεν είχα αποφασίσει ούτε καν να ενσαρκωθώ. Αλλά κι ο λαός μας, ρε παιδιά, δεν έχει μνήμη. Ο,τι σώσουνε οι καμεραμέν. Τι τραβάνε κι αυτά τ' αγόρια για τρεις κι εξήντα στις κανάλες... Που βάλανε πια παντού ρομποτικές για να γλιτώσουνε μεροκάματα και μόνο από τα εξωτερικά και τα εκτός έδρας βγαίνει πια κάνα μεροκάματο για τον καμερακαμαντζά.
*Χάλια η ωραία μας η πόλη. Σκουπιδαριό. Ευτυχώς δώσανε απεργία στα σχολεία και θα μ' ανάψουνε κάνα συχώριο τα φιλαράκια μου. Γουστάρω που δεν θα καταπιούνε κι άλλη γενιά στο λάιφσταϊλ που μας μοστράρανε και κάνανε τρεις γενιές ελληνόπουλα να τρέχουν στα ψυχιατρεία ή να γίνονται παραδουλάκια, γλειφτρόνια για ένα σκατοτζίπ και κάνα τριήμερο στην Ψαρού. Πώς κάνετε έτσι, ρε, για τρεις κωλοπιστολιές; Μην καούν οι τρυπούλες που ζείτε;
*Ξέρετε πόσο αίμα έχει χυθεί σ' αυτήν την πλατεία του Συντάγματος για να μου κουνιέστε για Δημοκρατίες και τι πλήγμα τρώνε οι Δημοκρατίες που τις κάνατε όλες στα μέτρα που συμφέρει την μάσα, την ξάπλα και την άπλα των ίδιων και των ίδιων εδώ και χρόοοονια;.. Τριακόσιοι φραγκάτοι την καίνε, τελικά, τη Δημοκρατία. Ασε το λαό να πασχίζει στα καζίνα για κάτι καλύτερο. Να πληρώσουνε κανονικά φόρους οι φραγκάτοι ρε, να βγουν οι συντάξεις ρεεεεε.
*Αλλά τι φωνάζω; Αγγελέ μου, σήκωσέ με γρήγορα ψηλά, δεν πρόλαβα ν' αμαρτήσω. Σήκωσέ με ψηλά μαζί με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη που στούκαρε κι αυτός εδώ, στο κέντρο της πόλης. Απάνω είναι οι καλύτεροι. Παιδιά, να με θυμάστε στη χαρά σας πάνω απ' όλα! Μια γκομενίτσα που γούσταρα στο κέντρο χθες φοβότανε και πήγε και κοιμήθηκε στον κολλητό μου. Κολλητέ μου παρηγόρα με. Παρηγόρα την και παρηγορήστε και την μάνα μου. Από μια λάθος σφαίρα. Μην φοβάστε, ρε. Την κατάπια!!!».
Αλέξανδρος
ΥΣ. (βρήκα ξύπνιο τον Κράου, ξημερώματα στον Παρνασσό