ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ».
ΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ “ΘΕΑΤΡΟ” ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
"Σαλαμίνεια 2009"
Πολύς λόγος, και συνεχής, γίνεται για την αρχαία κληρονομιά της Σαλαμίνας: η περιοχή της αρχαίας Σαλαμίνας και του λιμένα στα Αμπελάκια, μαζί με τον κηρυγμένο χώρο της ναυμαχίας, η μυκηναϊκή πόλη της Σαλαμίνας που προσφάτως έχει ανακαλυφθεί από τον αρχαιολόγο κ. Λώλο, η σπηλιά του Ευριπίδη, πλήθος άλλων ανακαλύψεων...
Όλοι οι πολιτικοί ταγοί συμφωνούν: πρέπει να αναδειχθεί αυτή η κληρονομιά. Για ποιο λόγο όμως; Μα πολύ απλά για την τουριστική του αξιοποίηση, με απώτερο στόχο τον ωφελιμιστικό προσπορισμό κέρδους από τους ελαύνοντες τουρίστες...
Έτσι λοιπόν, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ακούμε συνεχώς διάφορες δηλώσεις καλών προθέσεων και πομπώδεις ομιλίες, για την αξία των αρχαιοτήτων της Σαλαμίνας, για την σπουδαιότητα της ναυμαχίας της Σαλαμίνας και, μερικές φορές, για τις τουριστικές δυνατότητες που θα είχε μια Σαλαμίνα με πλήρως αναδεικνυόμενη την αρχαιολογική της κληρονομιά.
Υπάρχουν όμως και μερικά πράγματα που αποκρύπτονται. Ένα παράδειγμα είναι αυτά που έφερε στο φως ο Π.Βελτανισιάν στο περιοδικό «βάκιλλος» γράφοντας ένα άρθρο με τίτλο «Αρχαιοκαπηλία στη Σαλαμίνα». Εκεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρεται μια σωρεία ιδιαίτερης αρχαιολογικής αξίας ευρημάτων, όπως:
-Η ιδιωτική, νόμιμη, συλλογή του καθηγητή αρχαιολογίας κ. David Robinson που περιλαμβάνει έναν μικρό ψευδόστομο αμφορέα, δύο ειδώλια, ένα κύπελλο, αμφορέα με τρεις λαβές και κανάτα με μυτερή υδρορροή. Πιθανή προέλευση η περιοχή Χαλιώτη.
- Μυκηναϊκός αμφορέας-κρατήρας που βρίσκεται στο Μουσείο της Βοστώνης.
- Επιτύμβια στήλη γυναίκας, που βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
- Η επιτύμβια στήλη του Σώστρατου, που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Καλών Τεχνών στη Νέα Υόρκη.
- Η επιτύμβια στήλη του Λαμπροκλή που βρίσκεται στην Γλυπτοθήκη του Μονάχου.
- Η επιτύμβια στήλη του Αρτέμονα, που βρίσκεται επίσης στη γλυπτοθήκη του Μονάχου.
- Ερυθρόμορφη λήκυθος που απεικονίζει έναν Σάτυρο, που βρίσκεται στην Ακαδημία της Βόννης.
Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν διασκορπισμένα και άλλα ευρήματα της ίδιας σπουδαιότητας, που αναφέρονται λεπτομερώς στο εν λόγω άρθρο.
Αυτά λοιπόν είναι τα «Ελγίνεια» της Σαλαμίνας. Πολλά από αυτά προέρχονται από λαθρανασκαφές. Όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Σαλαμίνας, κομμάτι του παρελθόντος της (πολύ διαφορετικού από το σήμερα), κομμάτι του καλώς εννοούμενου «εθνικού μας πολιτισμού».
Βεβαίως, δεν έχει γίνει καμία απόπειρα διεκδίκησης αυτών των αρχαιοτήτων - πώς θα γίνει άλλωστε αφ΄ής στιγμής τώρα η Σαλαμίνα αποκτά ένα αξιοπρεπές αρχαιολογικό μουσείο (πολύ μικρό όμως για να στεγάσει και τα υπάρχοντα αλλά και όσα πρόκειται να έλθουν στην επιφάνεια, χάρη στα διάφορα έργα υποδομής που εκτελούνται στο νησί).
Υπάρχει η τάση στη Σαλαμίνα όταν μιλούν για αρχαιολογική κληρονομιά, να μιλούν για το αρχαίο λιμάνι της Σαλαμίνας και τον αρχαιολογικό χώρο στα Αμπελάκια. Οικτίρουν την υπάρχουσα κατάσταση, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, οιμώζουν και κάποιοι εκμεταλλεύονται αυτό το θέμα για να πετύχουν άλλα πράγματα, να εξαγγείλουν, να διαβάλλουν, να προβληθούν.
Δεν ασχολούνται με το γεγονός ότι η υπόθεση της αρχαίας Σαλαμίνας, με το αρχαίο λιμάνι, την αρχαία πόλη, τον πραγματικό τύμβο των Σαλαμινομάχων κλπ. είναι από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα της ανικανότητας και φαυλότητας του Ελληνικού κράτους, το οποίο κήρυξε την περιοχή ταυτόχρονα και αρχαιολογική και βιομηχανική (παγκόσμια πρωτοτυπία), αφαιρώντας ταυτόχρονα δυνατότητες από τις τοπικές κοινωνίες για αντίδραση...
Η αλήθεια, η μόνη αλήθεια, είναι ότι οι πολίτες του νησιού δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την αρχαιολογική κληρονομιά. Οι αποδείξεις, πάρα πολλές. Για παράδειγμα η οικτρή εικόνα της αίθουσας από πλευράς συμμετοχής κόσμου όταν στις 10 Ιουλίου ο καθηγητής κ. Λώλος έκανε ομιλία για το θέμα των μυκηναϊκών αρχαιοτήτων της Σαλαμίνας και των ευρημάτων των ανασκαφών. Άλλο παράδειγμα η πλήρης αδιαφορία που επιδεικνύουν όλοι όταν τίθενται θέματα τέτοια.
Χαρακτηριστικά είχε πει κάποιος γνωστός εκδότης περιοδικού περί των θεμάτων του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού:
«οι Κουλουριώτες ενδιαφέρονται για τις αρβανίτικες παραδόσεις τους και για το χασάπικό τους μόνο». Είχε δίκιο άραγε;
Αν αυτή είναι η αλήθεια, μας θίγει βάναυσα σαν κατοίκους του νησιού αυτού. Και είναι εξαιρετικά χαρακτηριστικό, ότι δυστυχώς κάθε φορά που αναφέρεται το ζήτημα της «αξιοποίησης της αρχαιολογικής κληρονομιάς», είναι για σχέδια προσπορισμού εσόδων. Για να «κονομήσουν» όπως λένε.
Όμως, η πολιτιστική παράδοση είναι η ταυτότητά μας. Δεν είναι εμπόρευμα προς πώληση. Είναι μια πηγή έμπνευσης, σκέψης, αυτογνωσίας. Είναι εκ των ουκ άνευ για έναν λαό να βρει και να αναδείξει την ιστορική του κληρονομιά, όχι για εμπορική εκμετάλλευση (πράγμα που ισοδυναμεί με σκύλευση), αλλά για αυτόν τον ίδιον, για να θυμάται και να χτίζει πάνω στα κληροδοτήματα των περασμένων γενεών.
Εκτός εάν, τελικά, αυτή η παράδοση, η αρχαία ελληνική, μας είναι πια ολότελα ξένη. Εκτός εάν η ψυχή μας εάλω, η σκέψη μας ισοπεδώθηκε, ο νους μας αποχαυνώθηκε περιστρεφόμενος στα καθημερινά και ματαιόδοξα. Εκτός εάν είμαστε κάτι που λέμε για κάποιους άλλους:
Ξ έ ν ο ι...
Από : 3O ημέρες της Σαλαμίνας
ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ? Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΣΑΛΜΙΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΤΕΣ ΣΑΣ.