Πίσω στο 1894. Μεγάλο λαγωνικό ο ενωμοτάρχης της Κούλουρης, ο οποίος πιάνει στο σκοτάδι ζευγάρι «εις στάσιν απρεπήν», χαλάει την προσωπική ερωτική στιγμή του ζευγαριού, και στη συνέχεια με στοιχείο μια παντούφλα αναζητά την κοπέλα στην «παγκόσμια ζωοπανήγυρη» της Κούλουρης. Τελικά κρατά και τη «σκελέαν ως πειστήριον».
Η αναφορά του ενωμοτάρχη Μιχάλη Ζουλαχμάκη εστάλη στις 10 Νοεμβρίου του 1894 από την Κούλουρη προς «το Σεβαστόν και Αξιότιμον Αρχηγείον Χωροφυλακής» Ακολουθεί ολόκληρη:
«Χθες περί λύχνων αφάς καιροφυλακτίσας λάθρα και υπούλως συνέλαβον ζεύγος ερωτομανές, αποτελούμενον εκ μιας εγχωρίου νεανίδος και ενός αλλόφυλου άρρενος εις στάσιν απρεπή, αλλά λόγω του δημοτικού σκότους και ελλείψει ιδιωτικού φαναρίου εις χείρας μου, απέδρασαν και εξακολουθούν απέδρα, αφήσαντες ακουσίως εις τον τόπον του εγκλήματος τα τεκμήρια της ανόμου πράξεώς των, την τε γυναικείαν σκελέαν, την εγχώριον παντούφλαν και τον πήλον του αλλόφυλου άρρενος, άτινα συνέλαβον άνευ αντιστάσεως τίνος.
Ο ανήρ διετέλη ενταύθα εξ Αθηνών προσωρινώς και επί συστάσει, εις πανδοχείων και απέδρα περί το λυκαυγές κρυφίως και υπούλως δια του πορθμείου.
Αύριον επωφεληθώ της ενταύθα παγκοσμίου ζωοπανηγύρεως και θέλω προβάλλει την εγχώριον παντούφλαν εις τους πόδας των γυναικών προς αναγνώρισιν της ενόχου οικοδεσπότισης, ταύτης κηρυχθείσης εις άγνοιαν.
Την σκελέαν κρατώ ως πειστήριον.
Ευπειθέστατος ο Αναφέρων Αστυνόμος
Μιχάλης Ζουλαχμάκης
Ενωμοτάρχης»
πηγή