Εκδήλωση μνήμης για τους εκτελεσθέντες Κουλουριώτες- έλαμψε δια της απουσίας του ο Δήμος Σαλαμίνας

Στις 28 Μαΐου του 1944, στον Δήμο Ερυθρών, το γνωστό σε όλους μας Κριεκούκι, μεταφέρθηκαν πέντε αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης -τέσσερις Κουλουριώτες και ένας Μεγαρίτης-  και εκτελέστηκαν δι' απαγχονισμού. Τα σώματά τους δε βρέθηκαν ποτέ.



Μπροστά στο μπρούτζινο άγαλμα που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Θεμιστοκλής Λασπάς και  βρίσκεται εδώ και τριάντα χρόνια στην Πλατεία Κ. Σταμούλη,  μπορεί κανείς να διαβάσει τα ονόματά τους χαραγμένα στην πλάκα:

* Γιώργος Μπεγνής, οικοδόμος, πρόεδρος του παράνομου τότε σωματείου και γραμματέας του ΕΑΜ Σαλαμίνας την εποχή που πιάστηκε (έτος γεννήσεως 1909).
* Νίκος Μπερής, ναυπηγός, μέλος καθοδηγητικού γραφείου ΕΑΜ Σαλαμίνας (έτος γεννήσεως 1911).
* Στυλιανός Νικολέτος, μέλος ΕΑΜ από τα Αμπελάκια (έτος γεννήσεως 1907).
* Φίλιππος Τούτσης, νομικός, ιδρυτικό μέλος ΕΑΜ Σαλαμίνας και 1ος γραμματέας του (έτος γεννήσεως 1915).
* Σταμάτης Χατζής, ΕΠΟΝίτης από τα Μέγαρα (έτος γεννήσεως 5-12-1923).

Κάθε χρόνο, από το 1989, ο τοπικός δήμος πραγματοποιεί επιμνημόσυνη δέηση στον χώρο του μνημείου, στην οποία παρευρισκόμαστε ανελλιπώς οι συγγενείς των εκτελεσθέντων, αποτίνοντας φόρο τιμής στα αγαπημένα μας πρόσωπα.



Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ο/η εκάστοτε δήμαρχος Σαλαμίνας λαμβάνει πρόσκληση από τον Δήμο Μάνδρας - Ειδυλλίας - Ερυθρών, ώστε να παραστεί στην εκδήλωση. Στην πρόσκληση αυτή, διαχρονικά,  η ανταπόκριση συνδέεται με την πολιτική και τη μικροπολιτική συγκυρία  –όταν αυτό κρίνεται χρήσιμο, ο/η δήμαρχος παρευρίσκεται.

Σήμερα Κυριακή, 23 Ιουνίου 2019, για άλλη μια χρονιά ήμαστε όλοι μας εκεί. «Οι εκτελεσθέντες βρήκαν εδώ άλλη μια πατρίδα, που αισθάνεται χρέος της να τους τιμά», ανέφερε με έμφαση η αντιδήμαρχος στην ομιλία της. Η ιδιαίτερη πατρίδα των νεκρών, ωστόσο, δεν εκπροσωπήθηκε σε θεσμικό επίπεδο: ουδείς μπήκε στον κόπο να εμφανιστεί στο Κριεκούκι.

Θεωρούμε απαράδεκτη τη σημερινή στάση της δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου και αισθανόμαστε βαθύτατα προσβεβλημένοι. Ο σεβασμός απέναντι σε όσους αγωνίστηκαν και πέθαναν για την ελευθερία δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- οικογενειακή υπόθεση.

Οικογένεια Γεωργίου Μπεγνή
Οικογένεια Νικολάου Μπερή
Οικογένεια Στυλιανού Νικολέτου
Οικογένεια Φίλιππου Τούτση

-->