Επιστολή από το Μόναχο: Δεν αξίζουμε την εικόνα αυτή!!!

Ονομάζομαι Κυριάκος Ξεπαπαδάκος και από το 1970 εγώ και η οικογένειά μου ζούμε στο Μόναχο.   Με μεγάλη χαρά πρόσφατα σε ελληνικό μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό είδα να γίνεται μια αναφορά  στο θέμα "σκουπίδια στη Σαλαμίνα". Είναι ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός / θέμα και δυστυχώς υπάρχει σε πάρα πολλά μέρη της πατρίδας μας.
-->



Η μικρή, αλλά ελπίζω αρκετή για να ξυπνήσει τους  βαριά νυχτωμένους υπεύθυνους, εκπομπή,  μου έδωσε χαρά όχι μόνο διότι έγινε λόγος για μια τεράστια πληγή (ακολουθεί μια εξ ίσου τεράστια, αυτή των αδέσποτων ζώων), αλλά και για το ότι εκεί, σε μια όμορφη περιοχή της Σαλαμίνας, στα Περιστέρια, έχουμε από το 1967 μια μικρή εξοχική κατοικία   Εμείς από το 1970, (σε λίγους μήνες κλείνουμε μισό αιώνα !),  διαμένουμε οικογενειακώς στο Μόναχο,  αλλά ανελλιπώς κάθε χρόνο, θα βρεθούμε στο εξοχικό μας, εκεί στα Περιστέρια .  (άλλοι τον Ιούνιο, άλλοι τον Ιούλιο και άλλοι τον Σεπτέμβριο) . Η αλήθεια είναι ότι  λυπάμαι πολύ γιατί αυτό το από πολλές απόψεις  ιστορικό νησί, δεν έχει τύχει ιδιαίτερης φροντίδας και ας αφήσω το ιδιαίτερης, νομίζω ότι δεν έχει τύχει ούτε της απλής καλής φροντίδας.

Γνωρίζω τους εκεί ανθρώπους και γνωρίζω ότι προσπαθούν * ( π.χ. η Πρόεδρος του εκεί Εξωραϊστικού Συλλόγου Περιστερίων κ. Μ. Κ. εδώ και πολλά χρόνια έχει αφιερώσει όλο τον ελεύθερο χρόνο, αλλά και όλες τις δυνάμεις της σ΄ αυτό που έχει να κάνει με την περιοχή αλλά και την μικρή εκκλησιά του Αγ. Νικολάου).  Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσω ότι συνεπικουρείται από αρκετούς ανθρώπους του Δ.Σ. , και όχι μόνο. Δυστυχώς, απ΄ ότι τα πράγματα παρουσιάζουν ,  η κρατική / δημοτική αρχή δεν συνδράμει ή δεν συνδράμει όσο οι καταστάσεις απαιτούν.  

Αναφέροντας λοιπόν το γεγονός της σημερινής εκπομπής του ΣΚΑΙ  στον γιο μας, ο οποίος παρέλαβε τον Αύγουστο από εμάς την σκυτάλη και με την οικογένεια του ευρίσκεται τώρα στο εξοχικό,  μας  έστειλε μια σειρά από φωτογραφίες … (αρχείο  PDF).

Εκείνο που ιδιαίτερα θα ήθελα να τονίζω είναι το εξής γεγονός. Ως γνωστό, σ΄ όλο τον κόσμο , η πατρίδα μας Ελλάδα τυγχάνει μεγάλου Θαυμασμού και Σεβασμού. Ένα μικρό παράδειγμα, ιδίως για το ιστορικό αυτό νησί , είναι το εξής.   Στο τοίχο  μιας  κεντρικής αίθουσας Senatsaal / αίθουσα Γερουσίας) της παλιάς Βαυαρικής Βουλής στο  Μόναχο,  υπάρχει ένας τεράστιος πίνακας (κάπου 50 τμ),  οποίος παρουσιάζει  τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, τονίζοντας την ανδρεία  και την πολεμική τέχνη των Ελλήνων.


Τέτοια παραδείγματα θαυμασμού και σεβασμού για την πατρίδα μας υπάρχουν σε πάρα πολλά κράτη και μένει κανείς άφωνος όταν για ένα τέτοιο ιστορικό νησί (ασφαλώς και όχι μόνο γι΄ αυτό) , όπου υπάρχουν τέτοιες ιστορικές αναφορές στο εξωτερικό, εμείς, αντί αν όχι να πολλαπλασιάζουμε την ομορφιά και την αίγλη της πατρίδας μας, (υπάρχουν πολλά άλλα κράτη τα οποία από το τίποτα φτιάχνουν  εξαιρετικές καταστάσεις.  Δηλαδή  „ την τρίχα την κάνουν τριχιά»),  δυστυχώς κάνουμε ό,τι το χειρότερο, (ακούσια ή εκούσια) αμαυρώνοντάς την.

Δεν θέλω να πιστέψω, δεν επιτρέπεται να το πιστέψουμε, ότι δίνοντας τα φώτα στους άλλους, μείναμε εμείς χωρίς „φώτα“ ή βαδίζουμε τελικά προς το σκοτάδι.

*** Ίσως και αυτή η 3μηνος  μεταβατική περίοδος (εκλογή Δημάρχου Μάϊος , ανάληψη καθηκόντων Σεπτέμβριος,) να έχεις επίσης δυσμενώς επιδράσει. )

Παράκληση .Όλοι εσείς οι οποίοι έχετε την δύναμη της ενημέρωσης, κάντε  τα πάντα για να αλλάξουν πράγματα τα οποία βλακωδώς και βάναυσα εκθέτουν την χώρα μας και τους πολίτες της. Ας γίνει η αρχή από τα απλά, σε πρώτη φάση από αυτά τα οποία δεν θέλουν μεγάλη επιστημονική φαντασία, τεράστια βιομηχανική προϋπόθεση, ούτε  τεράστια κονδύλια.  Η περισυλλογή και η σωστή διαχείριση των  απορριμμάτων καθώς και η αγάπη, και η συντονισμένη ουσιαστική κρατική βοήθεια προς τα αδέσποτα ζώα,  θα μπορούσαν να αποτελέσουν θέματα για τα οποία αξίζει επιτέλους να προσπαθήσουμε .  (πρώτα το κράτος και μετά οι πολίτες)


Σας ευχαριστώ θερμά
Από το Μόναχο
Κυριάκος Ξεπαπαδάκος  
Συνταξιούχος, τ. προγραμματιστής