Ο Ρουμί, η Τοπική του ΣΥΡΙΖΑ και η φοράδα


Διαφορετική επέτειος η χθεσινή, η τρίτη κατά σειρά εθνική επέτειος χωρις κόσμο στις παρελάσεις και στις εκδηλώσεις, καθώς το τρίτο κύμα της πανδημίας σαρώνει τη χώρα. Τα διακόσια χρόνια από την επανάσταση, ένα καταλυτικό γεγονός της ιστορία του έθνους μας με σημαντικό αντίκτυπο σε παγκόσμιο επίπεδο, άξιζε να εορταστούν με πανηγυρικό τρόπο.  Δυστυχώς  όμως λίγοι άνθρωποι μπόρεσαν να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις τόσο πανελλαδικά όσο και στη Σαλαμίνα. 

Εξαίρεση η στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα. Καθόλα εντυπωσιακή όμως τελικά τη παράσταση έκλεψαν τα άλογα καθώς δεν «σεβάστηκαν» τους επισήμους και επέλεξαν να αφοδεύσουν ακριβώς μπροστά τους. 



Αρνητικά σχολιάστηκε και η δεξίωση στην εθνική πινακοθήκη καθώς λίγα μέτρα μακρύτερα, στα νοσοκομεία αναφοράς, άνθρωποι έδιναν άνιση μάχη για τη ζωη τους καθώς είναι πλέον φανερό ότι αρκετοί συμπολίτες μας υπό-νοσηλεύονται λόγω της μεγάλης πίεσης που δέχεται το σύστημα υγείας. 



Και καθώς είμαστε στην κορύφωση του τρίτου κύματος με χιλιάδες συμπολίτες μας να νοσηλεύονται και τα κρούσματα καθημερινά να ξεπερνούν τα τρεις χιλιάδες, φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν σε διαφορά τοπικά blog, σε σελίδες στο Facebook αλλά και σε πολλά σχόλια, καυτηρίαζαν τη μη χρήση μάσκας από μέλη της αντιπροσωπίας του ΣΥΡΙΖΑ στην κατάθεση στεφανιών στη δικη μας εκδήλωση που έγινε στη Σαλαμίνα.  

Τα πυρά συγκέντρωσε νεοεκλεγέν μέλος της Τοπικής του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο φαίνεται σε διάφορες φωτογραφίες να μη φορά τη μάσκα. Η κα. Κασιμάτη μάλλον αδικείται από την κριτική, αφού η μόνη φωτογραφία που τη δείχνει χωρίς μάσκα είναι αυτή μπροστά στο μνημείο αμέσως μετά την κατάθεση.  



Αρνητικά ήταν επίσης και τα σχόλια για τους στίχους του ποιητή Τζελαλαντιν Αλ Ρουμί με τα τους οποίους ο δήμαρχος επέλεξε να ανοίξει το εορταστικό του μήνυμα. Εδώ βέβαια μιλάμε για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε το 1207 και όπως διαβάζουμε στο Ίντερνετ «...η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας» Μάλιστα πάλι σύμφωνα με όσα διαβάσαμε στο Ίντερνετ «Όταν πέθανε, στις 17 Δεκεμβρίου του 1273, άνθρωποι από πέντε διαφορετικές πίστεις και θρησκείες ακολούθησαν τη νεκρική πομπή του. Η νύχτα της ταφής ονομάστηκε Σεμπούλ Αρούζ (Sebul Arus), δηλαδή Νύχτα της Ένωσης»