Προς στιγμή πίστεψα ότι ήταν σύμπτωση ή άγνοια ή αφέλεια ή αμέλεια. Τελικά ήταν κάτι πολύ χειρότερο, ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα.
Ούτε η
γραπτή καταγγελία, ούτε η αναφορά στον εισαγγελέα στάθηκαν ικανά να σταματήσουν
τον ετσιθελισμό της αλαζονείας, της εξουσίας.
Ο κος Παναγόπουλος, σαν γνήσιος εκπρόσωπος των
ναυπηγείων είπε ΝΑΙ στην περίφραξη μίας έκτασης μπροστά από το ναυπηγείο
Μπεκρή, η οποία:
1. Ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και όχι στην Εταιρεία.
2. Δεν έχει παραχωρηθεί με κανένα τρόπο στην Εταιρεία.
3. Είναι δασική έκταση με αμετάκλητη δικαστική απόφαση
και αναδασωτέα.
4. Περιλαμβάνει τμήματα αιγιαλού και παραλίας.
5. Είναι ζώνη απολύτου προστασίας όπου απαγορεύεται κάθε κατασκευή
και δραστηριότητα.
6. Νομιμοποιεί παράνομο χωματόδρομο ο οποίος περνάει μέσα από την
παραλία.
7. Δεν έχει καμία έγκριση από Πολεοδομία, Κτηματική,
Αρχαιολογία.
8. Έχει ήδη κατασκευαστεί μεγάλο μέρος της περίφραξης.
9. Έχει ισοπεδωθεί με εκσκαφές μεγάλου βάθους, μπάζωμα
της θάλασσας και καταστροφή Αρχαίων.
Πιο παράνομος, πας στην κόλαση...
Κύριε
Δήμαρχε...
Τώρα ξέρουμε
ότι ξέρεις.
Η δημόσια περιουσία δεν είναι για πούλημα.
Οι αρχαιολογικοί χώροι δεν είναι τσιφλίκι σου.
Ο καιρός γαρ εγγύς.