Tο θέμα δεν είναι πόσο ετών είσαι. Το θέμα είναι να το λέει η ψυχή σου. Να το λεν’ τα μάτια σου.
Νίκη με ολική ανατροπή για την ομάδα Vintage του Ευριπίδη. Σε ένα παιχνίδι διαφήμιση για το Volley, απέναντι στη νεανική ομάδα του Πανελλήνιου (κάποια από τα παιδιά θα μπορούσε να είναι και παιδιά μας), επικράτησε με 3-2 sets στην ψυχοβγαλτική διαδικασία, που δεν συνίσταται για καρδιακούς, του Tie Break.
Tο παιχνίδι εξελίχθηκε άσχημα για την ομάδα μας. Κακό ξεκίνημα στο πρώτο set με μερικές εκλάμψεις κατά περιόδους στην επίθεση, όπου απλά μας επέτρεψαν να κρατηθούμε κοντά στο σκορ, μέχρι τα μισά του 1ου set. Από εκεί και πέρα η ψαλίδα της διαφοράς άνοιξε και ο Πανελλήνιος επικράτησε με 15 – 25. Ίδιο σενάριο και στο 2ο set, όπου πάλι προσπαθούσαμε με επιθέσεις και πίεση από το service, να κερδίσουμε κάποιους πόντους. Ωστόσο απέναντι μας είχαμε αθλητές και αθλήτριες που έβγαλαν υποδειγματικές άμυνες και έτσι χάθηκε με 14 – 25.
Και εκεί…;
Εκεί βλέπεις δίπλα σου, είσαστε 9 άτομα.
Το ‘χεις πάρει απόφαση…
Με αυτούς θα γίνει ότι είναι να γίνει.
Καζώνης, Μωραΐτης και Σιγάλας να επιτίθονται από όλες τις ζώνες και να κυνηγάνε το block σαν να μην υπάρχει αύριο. Τσάμη και Ζαχαριάδου, αλάνθαστες σε άμυνα, επίθεση και service, η μια να έχει «φάει» την μπάλα δυο φορές στο πρόσωπο και να λέει δεν πονάω (αλλά δάκρυ έτρεξε), η άλλη να ξεκινάει το 3o set με θλάση και να λέει «δεν πειράζει, θα δούμε». Βενετσάνου και Κεγαχιά να δίνουν τις απαραίτητες ανάσες και βοήθειες, όποτε αυτό απαιτήθηκε και να υποστηρίζουν με πάθος την προσπάθεια όλης της ομάδας. Βασιλικάκη και Ηλιόπουλος να μοιράζουν αλάνθαστα το παιχνίδι, μην μπορώντας ο ένας να συγκρατήσει τα νεύρα του και η άλλη να του λέει συνέχεια «ηρέμησε θα φύγω…». Δανικλόγλου να πανηγυρίζει έχοντας το ένα χέρι ψηλά και το άλλο χέρι στην φωτογραφική μηχανή να μην χάσει καρέ. Και η Coach Γιαννάκη να κατευθύνει με μαεστρία όλο αυτό το σύνολο…
Με σοβαρότητα και την ένταση να βαράει κόκκινο και στις δυο ομάδες, με πάθος που σπάνια βλέπεις μέσα στις γραμμές των γηπέδων, η ομάδα μας επικράτησε στο 3ο set με 25 – 22. Ονειρικό 4ο set, όπου βγήκαν άμυνες που δύσκολα τις βλέπεις από ανθρώπους ηλικίας 40+, επιθέσεις που μάλλον τις βλέπεις σε πρωταθλήματα υψηλού επιπέδου οδήγησαν στη δίκαιη επικράτηση της ομάδας και πλέον οι «διαφορές» μας με τον Πανελλήνιο θα λύνονταν στην διαδικασία του tie break.
Εκεί μίλησε η ψυχή και οι αντοχές. Η υπομονή, η εμπειρία και η θέληση της ομάδας μας, παρά την κρισιμότητα που είχε βρεθεί το παιχνίδι, ήταν τα στοιχεία που την οδήγησαν στην επικράτηση με 15-10, επιτυγχάνοντας την ολική ανατροπή σε ένα παιχνίδι που φαινόταν από την αρχή χαμένο.
Τρανή απόδειξη λοιπόν ότι το θέμα δεν είναι τι λέει το σώμα.
Το θέμα είναι τι λένε τα μάτια και η ψυχή…
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Πανελλήνιο ΓΣ και του ευχόμαστε καλή συνέχεια στο πρωτάθλημα.
Για την ομάδα μας αγωνίστηκαν:
Αλέκα Τσάμη
Στέλλα Βασιλικάκη
Σοφία Ζαχαριάδου
Αφροδίτη Βενετσάνου
Δέσποινα Κεχαγιά
Ηλίας Ηλιόπουλος
Γιώργος Καζώνης
Αλέξανδρος Σιγάλας
Μάριος Μωραΐτης
Coach: Πόπη Γιαννάκη
Team Staff – Camera : Άννα Μαρία Δανικλόγλου
Η ακριβής περιγραφή όλου του αγώνα είναι στην 1η φώτο.
Κάτι δικά μας….
ΥΓ: Σουβλάκι μετά δεν είχε. Μετά από τρεις ώρες αγώνα και που φτάσαμε σπίτι, θαύμα ήταν.